De aarde beefde minstens 5 x in Tienen.

Het beefde al eens in Tienen, maar er is geen reden tot paniek. De aardbevingen in 1580, 1692, 1755 en 1756 werden weliswaar gevoeld in Tienen, maar enkel bij de aardbeving van 1828 lag het epicentrum in de buurt van Tienen. Het epicentrum van de andere aardbevingen lag in het Kanaal (1580) en in de omgeving van Verviers (1692). Veel recenter zien we in de tabellen van het KMI dat Court-Saint-Etienne regelmatig prijs had en ook in Heers lag het epicentrum wel eens een keertje. Maar je kan hier in België bezwaarlijk spreken van zware of dodelijke aardbevingen.

Maar hoe komt dat nu?

“Een actieve breuklijn in de omgeving van Tienen is momenteel niet gekend. Op de oude geologische kaart van Legrand uit 1966 zijn een paar breuken aangegeven die in de omgeving van Tienen in de harde sokkel zouden voorkomen (zie bijlage), maar (1) het is niet zeker of die breuken werkelijk bestaan (op een meer recente kaart worden ze immers niet meer aangegeven) en (2) indien ze bestaan, is het verre van zeker dat ze nog actief zijn. Op basis van de ons gekende aardbevingen is het in elk geval niet mogelijk de aanwezigheid van een actieve breuk in de buurt van Tienen aan te tonen,” zo verduidelijkt Kris Vanneste van het KMI, afdeling seismologie.

Dus meestal worden die bevingen gevoeld op plaatsen waar er een slenk is (een gebied dat stilletjes wegzakt) of waar er een actieve breuklijn is. In het oosten van het land vind je die. Zo’n slenk vinden we in de buurt van Luik en Maastricht. Wat we wel weten is dat de mens ongewild zelf soms schade, kleine breuken of verstoring zou veroorzaken in die redelijk stabiele aardkorst. Wat dan beschadigd wordt is niet enkel de aardkorst, maar ook het magnetisch veld en dus ook het energiegrid rond de aarde met de vortexen etc…Hoe dan? Door diepe boringen voor het maken van funderingen (zoals voor hoge kerken), door het maken van steengroeves, door het bouwen van elektriciteitscentrales… Met andere woorden, de welvarende en beschaafde mens doet soms dingen waarvan men de gevolgen (op termijn) nog niet goed kan inschatten. Maar de aarde leeft en reageert en dat bewijzen die aardbevingen.

De hevigste beving die in Tienen werd gevoeld, vond plaats op 21 februari 1828, dus kort voor de Belgische onafhankelijkheid. Die beving duurde maar liefst 7 minuten en bracht schade toe aan de huizen. Bij de beving van 1692 werd snel even een ordonnantie uitgevaardigd tot bescherming van de burgers. De belleman liep door de straten en riep dat die schade zo snel mogelijk moest worden hersteld voor het geval er een nieuwe beving zich zou voordoen. Schouwen die instorten, dat betekende natuurlijk ook gevaar voor de voorbijgangers. Pastoor Florent Schellincx tekende dit nieuwtje op. Of er slachtoffers waren in 1692 en 1828, daarover is niets geweten. Men zag het wel als een  (goed?) teken van God. Misschien liet die op die manier weten dat hij het volk zou komen bevrijden…

Auteur: Anne-marijn Somers