Guido Jans heeft het werken met marsepein tot een kunst verheven.

Guido Jans, °1944 te As, volgde opleiding bij Ceria te Anderlecht, bij Coba te Luzern, Zwitserland en bij Lenôtre te Parijs. Zo werd hij meester-patissier met een passie om marsepein- en suikerbewerking te verheffen tot kunst. Dit werd dan ook de rode draad doorheen zijn ganse, zij het te korte, carrière.

In 1966 vestigde Guido zich samen met zijn echtgenote Nicole in Tienen. Zij namen de kleine bakkerij Quintens in de Beauduinstraat over. Toen reeds maakte hij zijn later overbekende kunstwerkjes in marsepein. Negen jaar later was het tijd voor uitbreiding, de zaak groeide zodanig dat de locatie, winkel én atelier, te klein werden. Zij kochten het pand van bakker Ausloos aan de Hennenmarkt, vernieuwden de winkel en groeiden al snel uit tot een ploeg van 12 personen. Later zouden zij ook nog de prachtige gevel restaureren. Samen hadden zij twee zonen, Jan en Bart. Jan stapte, na zijn opleiding bij Ceria, mee in de zaak. Waar Guido de bakker, maar in hoofdzaak de meester-patissier was, nam Nicole de winkel volledig voor haar rekening. Zij heeft ook steeds de welgekende mooie etalages verzorgd.

Guido werd in de patissier-wereld een autoriteit. Hij verbleef regelmatig in het buitenland voor beurzen, cursussen, demonstraties, zelf workshops en cursussen te geven…. Hij werd ook tweemaal gevraagd om in Japan op te treden als jurylid van een internationale wedstrijd. Verder won hij zelf verschillende nationale en internationale wedstrijden en ontving hij meerdere onderscheidingen. Naast voorzitter van de Tiense Bakkersbond was hij ook voorzitter van de Eurobanketkring. Deze vereniging wil de artisanale traditie in ere houden.

De Smurfen was één van zijn grootste successen. Er werd echter door Peyo, Pierre Culliford de geestelijke vader van de Smurfen, een procedure opgestart tot het bekomen van de auteursrechten. Dit zou een minnelijke schikking tot gevolg hebben waarbij Guido Jans een som van 25.000 Bfr ( € 620 ) betaalde aan Peyo en er zich toe verbond geen Smurfen meer te verkopen, dit met een dwangsom van 500.000 Bfr ( € 12.395) per dag. In 2000 lieten zij hun zaak over aan bakker Keller, verkochten hun pand en gingen in Vissenaken wonen, waar Guido verder marsepein verwerkte. Een paar jaar later werd hij echter ziek en zou niet meer herstellen. Niettegenstaande zou Guido zijn kunstwerken in marsepein verder blijven maken. Dit was zijn passie en zijn houvast en dit zou hij volhouden tot 3 weken voor zijn overlijden op 16 maart 2007.

Zelf nam Guido het initiatief voor het uitbrengen van een boek over marsepeinbewerking en marsepeinfiguren, maar helaas heeft hij het eindresultaat zelf niet meer mogen meemaken. Het boek werd 6 maand na zijn overlijden postuum uitgegeven bij Lannoo. Een opsomming van al de marsepeinen artistieke creaties die Guido heeft gemaakt zou ons te ver leiden. Liever geven we een overzicht via een foto-wall, weze het slechts van een klein deel van zijn kunstwerken. Dit zal bij velen zeer mooie herinneringen ophalen en is tevens een zichtbaar eerbetoon aan deze Tiense Kunstenaar.