Internationale kampeerders vinden hun weg naar Tiense troef, De Mulkerij.

Verborgen achter de gesloten gevels van de Mulkstraat ligt er een oase van rust. Sinds een jaar baten Elli Buys en Pieter Roovers er “De Mulkerij” uit. Een mini-camping en evenementenlocatie die in het adresboekje van elke Tienenaar thuishoort. TienenTroef kreeg een persoonlijke rondleiding door deze verborgen parel in onze stad.

Toen Ellie en Pieter deze oude stadsboerderij kochten in 2006 waren ze zich zeer bewust van het enorme potentieel van hun pand, maar wat ze precies zouden gaan doen met de oude stallingen stond op dat moment nog helemaal niet vast. Minicamping “de Mulkerij” waarmee ze vorig jaar begonnen, lijkt nu de ‘perfect fit’ voor hun infrastructuur en locatie.

“Het idee voor de camping was niet eens zo vergezocht. Uit eigen ervaring en gesprekken met vrienden en kennissen bleek dat er nergens in Tienen, of zelfs in de hele regio een kampeerplaats was. Het spreekwoordelijke gat in de markt. Maar er komt wel erg veel bij kijken om een terrein zomaar om te toveren in een minicamping. De dienst Ruimtelijke Ordening gaf bijvoorbeeld aan dat we het grasveld achteraan de weide niet mochten gebruiken om tenten op te plaatsen en dat tentjes enkel in woonzone mogen opgesteld worden. En Toerisme Vlaanderen eist bijvoorbeeld dat een standplaats voor een camper of caravan apart wordt afgebakend. Daarmee rekening houdend hebben we vandaag dus plaats voor een vast aantal tenten en campers of caravans. Naast de tentenweide staat een klein bos dat we zelf hebben aangeplant bij de geboorte van onze zoon. Het bos is nu dus ook elf jaar oud. Er loopt een klein paadje door en is een ideale speelplek voor kinderen. De fruitbomen op de tentenwei hebben we ook zelf aangeplant. Het sap van de appels laten we ook persen voor ons eigen fruitsap.”

Het kampeerterrein is voorzien van alle faciliteiten; onder de hoge stallingsdaken is een grote eetruimte voorzien, staat er speelgoed voor de kinderen, een tafeltennistafel en er is zelfs een heuse zwemvijver voorzien die grenst aan het terras van hun woning.

“De oude stallingen zijn absoluut een grote troef. Onze gasten zitten steeds droog, of kunnen in de zomer steeds de schaduw opzoeken. De vijver is uiteraard ook toegankelijk voor de kampeerders, ook al ligt die aan ons terras, maar de meeste mensen houden zich automatisch wel wat op afstand van onze privéwoning. We hebben er bewust voor gekozen om geen B&B-formule aan de minicamping te koppelen. Onze gasten krijgen bijvoorbeeld geen ontbijt of zo, maar als doorwinterde kampeerders hebben ze vaak alles zelf al voorzien en anders kunnen we hen verwijzen naar de warenhuizen of horecazaken, die hier gewoon op wandelafstand liggen. We hebben nog allebei een job die we hiernaast beoefenen. Daarom werken we in de regel enkel via reservatie. We kunnen enkel garanderen dat er  iemand thuis is wanneer er vooraf contact wordt opgenomen. Dat betekent uiteraard niet dat we iemand zullen weigeren als die onaangekondigd voor de deur staat. Fietsers zijn meestal nogal last-minute in het vastleggen van hun overnachting, afhankelijk van het weer of hun conditie. Kamperen is bovendien erg seizoensgebonden. Toen we vorig jaar begonnen, viel onze camping volgens het logiesdecreet onder de noemer ‘Minicamping’, wat een aantal beperkingen betekende voor de openingsperiode van van 1 april tot 1 september, maar ook in capaciteit. En hoewel die regelgeving ondertussen is aangepast, houden we er toch aan om ons te blijven profileren als ‘minicamping’ omdat dat best aansluit met wat wij willen bereiken. Maar ondertussen hebben we door de aangepaste wetgeving iets meer flexibiliteit naar openingsperiode en capaciteit.”

Kamperen in Tienen? Is daar dan een publiek voor?

“Ons publiek is echt internationaal. We verwachten vandaag bijvoorbeeld een hele fietsbende uit Polen. We hebben gemerkt dat Tienen op een aantal internationale fietsroutes ligt. De noord-zuid fietsroute van Nederland naar Frankrijk en Spanje, brengt bijvoorbeeld veel noorderburen naar onze camping. Maar er komen evenzeer fietsers uit eigen land, via een oost-west fietsroute, die van de kust naar Limburg fietsen of omgekeerd. Tienen ligt bijvoorbeeld ook op de Vlaanderen Fietsroute.”

Met Suikerrock in het vooruitzicht lijkt de Mulkerij de uitgelezen plek om zich te profileren als de festivalcamping bij uitstek.

“We hebben bij Suikerrock uiteraard een vol huis, maar we maken daar zeker geen extra publiciteit rond. De eerste reservatie voor Suikerrock van dit jaar, kregen we bijvoorbeeld al in december van vorig jaar. Maar meestal zitten we aan volledige capaciteit op een tweetal weken voor het festival. Tijdens Suikerrock verhogen we onze capaciteit met toelating van de stad, waarbij we dan mogen rekenen in aantal personen in plaats van per standplaats. Maar zelfs dan proberen we het bescheiden te houden. We willen in de eerste plaats een gezellige minicamping blijven, waar het leuk en rustig vertoeven is. De excessen die plaatsvinden op echte festivalcampings willen we liever niet in onze achtertuin.”

De Mulkerij is naast een minicamping ook een locatie die je het hele jaar door kan huren voor allerlei evenementen en feestjes.

“We hebben de grote open stallingen waaronder eettafels kunnen worden gezet, er kan dus op slecht weer geanticipeerd worden. De gasten zorgen zelf voor hun cateraars, of vragen een foodtruck, die kan binnenrijden. De hele locatie kan dan exclusief gereserveerd worden. Als we het tijdig weten, kunnen we kampeerders weigeren voor diezelfde avond. Het gebeurt ook wel dat mensen na hun feestje zelf blijven kamperen. Dat zorgt voor die kleine extra beleving.”

Net als vele andere Tienenaars, trokken Ellie en Pieter na hun schoolloopbaan naar Leuven, om daar verder te studeren en ook hun jobs te vinden.

“Het is een typische beweging. Vele mensen trekken naar Leuven, tot het tijd is om vastgoed te kopen. En toen ons oog viel op deze oude stadsboerderij was de keuze snel gemaakt: terug naar Tienen!

Tienen is erg goed bezig de afgelopen jaren. De stad leeft weer. Er zijn onnoemelijk veel burgeriniatieven die het daglicht zien. Het is wel wat jammer dat de stadsvernieuwing zelf minder snel loopt. Er zijn wel initiatieven zoals het LAMA-project voor het Sint-Jorisplein of de heraanleg van de Grote Markt, maar het straatbeeld in vele straten is toch nog treurig, met erg veel leegstand. Ook op die manier heeft Tienen een nieuwe aanblik nodig. Voor sommige bezoekers valt dat toch nog op tijdens de wandeling naar het centrum. Maar er is absoluut erg veel potentieel. Als je ziet hoeveel mensen uit de wijde regio het station van Tienen gebruiken om te pendelen, is het kwestie om voor al die mensen de stad net dat tikkeltje attractiever te maken, om hen te overtuigen om hier te komen wonen. Want eigenlijk hebben we alles wat we nodig hebben hier in de stad. Tienen ‘mist’ niet echt iets concreets. Alles wat ik zoek, vind ik ook in Tienen. Onze gasten stellen zich soms wel de vraag waar het “tintelende” aspect van onze stad zit, als ze de slagzin van Tienen lezen. Dat is natuurlijk ook een slagzin waarmee je de lat hoog legt. Dat betekent dat je stad voortdurend zou moeten tintelen. Ik (Pieter) kijk bijvoorbeeld wel uit naar de heropwaardering van de markten in Tienen. Er is een nieuwe visie in ontwikkeling voor het parcours van de markten in onze stad, waarbij markt en winkelen veel meer hand in hand gaan.

Uiteraard zijn er hotspots, die we ook aan onze gasten meegeven als ze ons vragen naar leuke cafeetjes of gezellige restaurantjes. Maar het is niet zo dat we zelf ergens vaste klant zijn of een echte stamkroeg hebben, daarvoor komen we niet genoeg in het centrum en zoeken we afwisseling. Maar ik kan de jazz optredens bij het theatercafé bijvoorbeeld wel erg smaken. We zijn ook fan van Dolce Italia, van Mauro, hier om de hoek. Daar belanden ook vele van onze afgepeigerde gasten, die de kracht niet meer hebben om naar het centrum af te zakken.”

Voel je dat er andere mensen ook bijzondere dingen aan het realiseren zijn in Tienen?

“Mensen als Philippe Liesenborghs van OpgewekTienen zijn figuren die er bovenuit steken. Die is de drijfveer achter zo veel verschillende initiatieven. Ongelooflijk ook het werk dat Tom Cools en Eva Aerts met de circusschool hebben gerealiseerd. En wat stadsvernieuwing betreft is aannemer Tom Decuypere toch een man die eens vermeld mag worden. Hij vernieuwt klassieke gebouwen met veel respect voor hun erfgoedwaarde. En als laatste wil ik ook onze buur Pieter-Jan Willemssens vermelden, een meester steenkapper en smid, die erg mooie dingen realiseert en vele accenten in De Mulkerij mee uitgewerkt heeft. Persoonlijk ben ik wel nog op zoek naar een lokale brouwer, die een artisanaal biertje in een brouwerij op grondgebied van Tienen brouwt. Dat is altijd leuk om aan te bieden aan onze gasten.

En de grootste troef van onze stad … ?

“De grootste troef van Tienen is dat er voor ieder wat wils is. Er zijn mooie stadswandelingen en vele fietsroutes, maar ook gewoon leuke cafeetjes en een heleboel dingen te bezichtigen. Wij hebben onze gasten nog nooit moeten teleurstellen met de mededeling dat ze in Tienen iets niet zouden vinden.”

Heb jij ook zin om je tentje eens op te slaan in de Mulkerij of zoek je een unieke locatie voor een evenement, ga dan eens kijken op de website of FB-pagina van de Mulkerij:

http://mulkerij.beleaf.be

https://www.facebook.com/Mulkerij/

 

Auteur: Alain Van Den Broecke

Fotografe: LOHX photography