Op 6 mei 2017 wordt Tienen overrompeld door kunst in alle vormen en maten en op verschillende locaties. De Kunstroute zal dan plaatsvinden in onze stad, een soort van huiskamerfestivalconcept waarbij je de kans zal krijgen om op verschillende locaties, wie weet wel bij je buurman thuis, kunst te beleven. De bezielers van dit project zijn twee jonge dames die vonden dat er in Tienen toch nog wel nood was aan een breder platform om kunstenaars uit verschillende disciplines te belichten. We stellen u voor aan Machteld en Nele.
Waarom koos je voor Tienen voor jouw woonplaats/zaak/project/… ?
Machteld: Omdat Nele en ik in Tienen zijn opgegroeid en we van mening zijn dat Tienen het verdient om de kans te krijgen open te bloeien op creatief vlak.
Tienen biedt een schatkist aan originele plekjes die artistieke beleving uitademen. Hetzelfde kan gezegd worden over het aantal creatieve zielen dat Tienen en omstreken heeft voortgebracht.
Nele: We zijn allebei opgegroeid in het Tiense, en hebben doorheen de jaren het culturele leven van Tienen vooral kunnen bekijken door de bril van ‘leerling aan de academie’ of ‘bezoeker aan de Kruisboog’. Naarmate we volwassenen werden, borrelde steeds sterker de zin op om zelf een bijdrage aan deze klassieke culturele evenementen te doen. We kennen Tienen vanbinnen en vanbuiten, en wilden vanuit die insteek eens ‘buiten de lijntjes van het klassieke culturele leven kleuren’. Tienen biedt een schatkist aan originele plekjes die artistieke beleving uitademen. Hetzelfde kan gezegd worden over het aantal creatieve zielen dat Tienen en omstreken heeft voortgebracht. In feite werken we als artistieke koppelaars en gaan we op zoek naar matches tussen beiden die de vonken ervan af doen spatten. Zijn er meer ingrediënten nodig voor een boeiende avond? Want dat is het in feite: Het potentieel van Tienen wordt al jarenlang miskent, maar op grond waarvan? Een ongefundeerde legende die beweert dat we met zijn allen inherent marginaal zijn omdat we in een imaginaire driehoek zouden wonen? Omdat we kleinburgerlijke kwezels zouden zijn, zo zonder opera, cinema of Lemmensinstituut? Is dat werkelijk de enige en juiste sleutel tot ‘cultuur’? Met Kunstroute Tienen willen we die gedachte uitdagen, en uitkijken naar een nieuwe Tiense beweging die aantoont dat wij ‘marginale’ Tienenaren fier mogen zijn op alles wat in deze stad leeft en beweegt, dat we zelf het heft in handen moeten nemen vooraleer we onszelf door het slijk halen.
Wat is jouw idee om Tienen nog meer op de kaart te zetten?
Machteld: De talrijke stadsevenementen en kleine dingen die de mensen op poten zetten. Er moeten geen grote evenementen georganiseerd worden om Tienen op de kaart te zetten denk ik. Suikerrock laat Tienen misschien gekend zijn in heel Vlaanderen, maar het lijkt me vooral nodig om Tienen nog meer op de kaart te zetten voor de mensen vanuit de buurt. En daarvoor zijn alle kleinere initiatieven misschien leuker en effectiever. Zodat de Tienenaren en buren meer tijd in Tienen komen spenderen en dat de mensen weten dat je niet ver hoeft te gaan om leuke dingen in je agenda te kunnen plaatsen, want Tienen heeft genoeg talent en plezier in huis. Daar zijn we nog niet maar ik hoop wel dat we daarnaar onderweg zijn.
Nele: Ik vind het bijzonder hartverwarmend te zien hoe verschillende ‘kleinere’ initiatieven het optimisme in de stad hebben aangewakkerd. OpgewekTienen heeft hier naar mijn aanvoelen een fantastische rol in gespeeld. Deze burgerinitiatieven geven zeer goed weer wat de Tiense onderbuik voelt, wilt en kan. Burgers die iets verrichten, het heeft iets revolutionairs, het geeft aan dat je zelf je eigen lot in handen moet durven nemen. De oprechtheid die van soortgelijke projecten uitgaat is erg ontwapenend en geeft onze stad meer geloofwaardigheid. Ik vermoed dat we moeten durven en leren aanvaarden dat niet alles ‘van bovenaf’ moet komen, dat we zelf vaak net zo krachtige dingen kunnen doen die Tienen opwaarderen.
Wat is jouw favoriete shop/boetiek/winkeltje in Tienen?
Machteld: De Plato.
Nele: Zelf ben ik een grote fan van het Wolwinkeltje in de Beauduinstraat. De eigenares is een supergezellige dame, die in haar kleine winkeltje een universum aan wol herbergt en je te midden van dit alles met het grootste enthousiasme op weg helpt. Het Wolwinkeltje is in mijn fantasie een invulling van hoe winkelen er vroeger nog aan toe ging: alle tijd nemen, zorgvuldigheid, persoonlijke bediening. Dat winkeltje doet me én wegdromen naar alle sokken die mijn grootmoeder, moeder, tante.. ooit al bij elkaar breiden én tegelijk vooruitblikken naar alle sokken, mutsen en truien die ik nog in mijn leven te breien heb voor al mijn nog niet gebaarde nieuwe familieleden. Wat mij betreft is dit een monument van gezelligheid.
Wat zijn jouw favoriete café en restaurant in Tienen?
Machteld: Het Zwak Moment.
Nele: Je kunt me altijd een plezier doen met een etentje in Brasserie Tiens of bij het Libanese restaurant Arax in de Gilainstraat.
Wat is jouw favoriete plek in Tienen om tot rust te komen?
Machteld: Tot een paar jaar geleden was dat het Pc’ke waar de Scouts (Kriko-Bea) zijn gehuisvest. Maar nu zijn het eerder de velden in de deelgemeenten rond Tienen.
Nele: Ik kom graag tot rust op de bovenste verdieping van de bibliotheek van Tienen. In geval van stress ga ik ook dikwijls wandelen in de velden van Sint-Margriete-Houtem, Oplinter en Vissenaken. Ook de omgeving van de bezinkingsputten vind ik een heel ontspannende plek.
Wat zijn de troeven van Tienen volgens jou? Wat mist Tienen nog volgens jou?
Machteld: De troeven van Tienen zijn volgens mij het feit dat we een redelijk kleine stad zijn, omringd door kleine dorpjes en velden, en toch goed bereikbaar. Ik denk dat het ook een troef is om in het midden van België te gesitueerd te zijn, waar Wallonië nooit ver weg is. In mijn ogen zijn we een streek waar het ‘Belgengevoel’ niet ver weg is door de invloed van de nabije taalgrens. Tienen mist nu nog beweging en leven.
Nele: Tienen heeft een unieke historische achtergrond, waar we zeker het belang niet van opzij mogen schuiven. We hebben één van de sappigste dialecten van de streek. Iedereen die niet uit Tienen komt, zal eensgezind beweren dat het Tiens de meest platvloerse taal is die iemand kan spreken. Voor mij is dit een van de grappigste taaltjes die ik ooit heb gehoord. We zijn overal dichtbij (Leuven en Brussel liggen op een kattensprong) en hebben toch het geluk een mooie, groene omgeving te kennen. We hebben de beste achtergrondgeur in de hele wereld. We hebben een unieke reeks evenementen die onze agenda’s kleuren: bvb. de paardenprocessie van Hakendover. We bevinden ons in een underdogpositie en dus hebben we nog alle mogelijkheden om iedereen met verstomming te doen slaan met onze kunde en gaven. Iedereen kent iedereen: een stadssfeer maar soms ook die gezellige dorpsmentaliteit.
Ik vermoed dat een gebrek aan zelfvertrouwen ons Tienenaren vaak een stap in de richting van het ‘onmogelijke’ belemmert. We zijn niet zo’n haantje-de-voorsten als pakweg Brusselaars of Antwerpenaren, en blijven hierdoor vaak hangen op vertrouwde paden. Een beetje durf of naïviteit is welkom om het aanvechten van de ‘grenzen’ aan te durven.
We bevinden ons in een underdogpositie en dus hebben we nog alle mogelijkheden om iedereen met verstomming te doen slaan met onze kunde en gaven.
Welke andere Tienenaar doet in jouw ogen iets bijzonder in onze stad?
Machteld: Meerder mensen, dus ik niet kan kiezen wie ik hier moet vermelden.
Nele: Ben Crabbé? :p. Nee serieus, ik vind het heel straf wat Tom Cools voor onze stad doet. Hij mag dan wel in Hoegaarden wonen, het is enorm belangwekkend wat hij de laatste 15 jaar of langer al presteerde met zijn circusschool ‘Circus Salto’. Een circusschool van nul uit de grond stampen en dit laten uitgroeien tot een boegbeeld voor de rest van Vlaanderen, daar moet je een uitgeslapen kastaar voor zijn. Ik ben ervan overtuigd dat dit soort van lessen een unieke stempel op de laatste paar generaties heeft gedrukt. Dit moeten we absoluut koesteren en naar waarde schatten. Met Circus Salto creëert hij kansen om talent op een andere, speelse manier tot ontwikkeling te laten komen, en zoiets mogen we zeker niet verloren laten gaan. Het Circus heeft nu bovendien een fantastische locatie in centrum Tienen (de oude variétézaal) nieuw leven ingeblazen, een extra troef die we als Tienenaren zeker moeten uitspelen. We hebben misschien geen cinema in hartje stad, maar potverdikke een circus! Als ik ouder was, dan zou ik wel weten naar welk van beide ik mijn kind het liefst zou sturen. Ik sta ook vol bewondering voor de deken van Tienen, Joris Hardiquest. Uitmuntend prediker, iemand die je naar het hart en de ziel grijpt, gemeenschappen met elkaar verbindt en jongeren motiveert en inspireert… in mijn hoofd is hij reeds (levend) zalig verklaard.
Wat is jouw Tiense guilty pleasure?
Machteld: Geen idee :-).
Nele: Als ik elders buiten Tienen ben, en ik andere mensen vertel waar ik woon, volgt vaak de vraag: ‘Tienen? Dakenniknie.’ Waarop ik zeg (belerend toontje): ’Daar komen uw suikerklontjes vandaan’. Ook: Pootjebaden in de vijver van stadspark Tienen in de zomer. Tot hiertoe ben ik gespaard gebleven van salmonella en aanverwanten, maar echt waar, aan het water zitten, in het zonnetje met eventueel een boek of een drankje – ZALIG.
Wat is je favoriete Tiense streekproduct?
Machteld: De donkerbruine Cassonadesuiker.
Nele: Nog heerlijker dan onze suiker: de poëzie van Julia Tulkens. Mag wat mij betreft op de literatuurlijsten voor middelbare scholen geplaatst worden.
Wat is de tofste/aangenaamste straat in Tienen?
Machteld: De Astridvest vind ik nog steeds een leuke straat. Ik kom er niet vaak en langs de ene kant vind ik de straat niet zo aangenaam, maar langs de andere kant is het een van de eerste straten die in mijn hoofd opkomt omdat het zo een groene straat is. Het is een straat met een oud gevoel door de aparte weg voor bewoners. De bomen in de straat, gecombineerd met de nabijheid van het stadspark, geven aan de straat een leuke sfeer.
Nele: De Spiegelstraat is, samen met de Beggaardenstraat, mijn absolute lievelingsplek.
Wat vind jij het leukste Tiense evenement?
Machteld: Parklife vond ik een leuk evenement en Suikerrock op de Veemarkt staat nog altijd hoog aangeschreven, omwille van het sentiment en de jaarlijkse ontmoetingen met oude vrienden. Omdat het dè plaats is om met mensen te praten die je anders nooit meer ziet. Het is een onmisbaar evenement op de jaarkalender.
Nele: ParkLife komt met stip op één, gevolgd door het onnavolgbare Biz-ART van 2016, de paardenprocessie van Hakendover en de Tiende van de Tiende (aan de Sint-Germanuskerk).
Wat is je favoriete terrasje in Tienen?
Machteld: Dat heb ik niet meteen. Ik zou het park noemen omdat ik daar graag vertoef met een tapje en hapje op picknickwijze.
Nele: Het Theatercafé, schitterende plek om in de zon (of zonsondergang) na te genieten met een koude witte wijn. Heel fijn ook dat ze vaak live muziek programmeren.
Op de facebookpagina van De Kunstroute kom je meer te weten over hun project en worden de deelnemers van het initiatief voorgesteld.
Foto’s: Lotte Hendrickx
