1 april, door de jaren heen uitgegroeid tot een soort algemeen volksvermaak, was vanaf 1960 tot de jaren ‘90 in Tienen een jaarlijks weerkerend welles-nietesspelletje geworden. Zou het lukken, zou het niet lukken? Iedereen lachte zich een ongeluk met de domheid van een ander, maar twee straten verder trapte hij zelf met ogen open in een geestige val.
En daar wist Tienenaar Gaston Holsbeek als geen ander gebruik van te maken. Maar zoals hij zelf opmerkte: “Een hele groep mensen bij de neus nemen zonder ze te bedriegen, is een ingewikkelde kunst. Regel is: blijf uit de zakken van de mensen, het mag hun geen geld kosten. En maak gebruik hun hebberigheid. Beloof ze iets gratis”. Gaston was postbediende en gemeenteraadslid en al die jaren teisterde hij Tienen en omstreken met zijn traditionele 1 aprilvissen. “Je moest wel goed gek zijn om in de Suikerstad op 1 april écht iets te willen organiseren. Je kon er donder op zeggen dat er geen kat op afkwam. Want op die dag liep iedereen rond met het mij zullen ze dit jaar niet hebben syndroom. Maar, ja hoor, elk jaar hadden we hem wel”. Was getekend: Gaston Holsbeek.
Volgt nu verslag van 3 van de vele aprilvissen van meestergrappenmaker Gaston Holsbeek.
Gaston was postbediende en gemeenteraadslid en al die jaren teisterde hij Tienen en omstreken met zijn traditionele 1 aprilvissen.
1. Soldaten van Hakendover (1962). Gaston was aan zijn tweede aprilgrap toe en dit in Hakendover. Het was zondag en dat maakt het vinden en doen lukken van een 1 aprilgrap er niet makkelijker op. Maar dat hield Gaston niet tegen om alle mannen van het dorp te laten weten dat ze op zondag 1 april in café Jonckers Emanuel moesten verschijnen, ten einde hun militaire uitrusting te laten controleren. Het ging hier om de uitrusting die zij mee naar huis hadden gekregen toen zij afzwaaiden. Iedereen moest zich aanbieden in vlekkeloze legerkledij. Zelfs sergeanten en adjudanten trapten erin. De schoenmaker moest bijna de ganse nacht opblijven om het oplapwerk te klaren. Die zondag heeft de pastoor in de mis zijn preek heel kort gehouden om de vele jongens in militaire kledij de gelegenheid te geven zich ter inspectie aan te bieden. Toen alles duidelijk werd, heeft het café tot in de late namiddag goede zaken gedaan dankzij alle plakkers …
2. Schipper naast Mathilde (1963). Gaston woonde toen reeds in Tienen en het waren de jaren waarin ‘Schipper naast Mathilde’ op tv hoogtij vierde. Via een ganse pagina in Publipers werd het bericht verspreid dat er op 1 april een rechtstreekse uitzending van ‘Schipper naast Mathilde’ zou worden uitgezonden vanuit de stadsschouwburg van Tienen. Door drukker Fox speciaal gedrukte toegangskaarten konden gratis afgehaald worden in het café Beaux-Arts en bij Waîkke Duis. Dit echter enkel op vertoon van het betalingsbewijs van hun radio- en tv-taks. De eerste 750 mensen waren de gelukkigen. Er was ook een ontvangst voorzien op het stadhuis. Aan de nadarafsluitingen voor het stadhuis was het drummen geblazen en aangezien ‘onvoorziene omstandigheden’ de ontvangst op het stadhuis onmogelijk had gemaakt, stroomde vanaf 19 uur het volk massaal toe bij de schouwburg. Toen pas werd het helemaal dolle pret. Want op die avond hield de Franstalige toneelgroep l’Aurore haar wekelijkse repetitie. Consternatie langs beide kanten toen het brandwerend ijzeren gordijn opgehaald werd. Het publiek kon niet meer volgen en de toneelspelers begrepen niet waarom hun repetitie zoveel volk had gelokt …
3. Huisvuilophaling (1968). Maandag 1 april 1968 was de dag na de verkiezingen. De mensen waren hun weekendgevoel een beetje kwijt. Maar op zaterdagmorgen hadden een klein 2.000 gezinnen een papiertje in de bus gekregen van de gemeentelijke reinigingsdiensten. Daarop stond dat op maandag zonder enige beperking al het ‘groot vuil’ zou worden opgehaald. De hele zondag werkten de mensen om alles op de stoep klaar te zetten. Toen Gaston op maandagmiddag door de stad fietste zag hij dat heel Tienen in een grote vuilnisbelt was omgetoverd …
Zo kunnen we nog ongeveer 25 aprilgrappen vernoemen, allen door Gaston Holsbeek bedacht en geregisseerd. Echter niet zonder de door hem zeer gewaardeerde hulp van zijn echtgenote en vele vrienden die hem in het geheim bijstonden. Het zou ons echter te ver leiden, dus houden we zijn andere aprilgrappen voor de volgende jaren, telkens op 1 april. En natuurlijk werd Gaston Holsbeek ook opgenomen in de ‘Orde va Pikke Stijkès’. Het was dan ook een idee van het ‘Kommitéét va Pikke Stijkès’ om zijn aprilgrappen, door hemzelf ingesproken, uit te geven op CD.
Wie interesse heeft om al de 1 aprilgrappen van Gaston te horen vertellen, kan deze unieke reeks van 4 live-cd’s , ingesproken door Gaston Holsbeek zelf, kopen (€ 20). Een écht Collector’s Item! Te bestellen bij Jef Vanderstappen (tel. 016/81.69.05).
Germaine Van Ham, de echtgenote van Gaston, beweerde al eens dat hij met zijn grollen vele vijanden maakte, waarop hij overtuigd antwoordde: “maar nog veel meer vrienden”.
Deze gele briefkaart bewijst dat Germaine gelijk had.
Auteur : Eric Walravens
Bronnen : Germaine Van Ham, Jef Vanderstappen, eigen archief e.w.
Foto’s : Germaine Van Ham, eigen archief e.w.
