Steven Janssens, Philippe Liesenborghs en David Titeca zijn onze genomineerden voor ‘Tienenaar van het Jaar 2018’. Wij verzamelden hen om terug te blikken op het voorbije jaar in Tienen, hun visie over onze stad te delen en al vooruit te blikken naar 2019.
Hoe kijken jullie terug op 2018 in Tienen?
S(teven): Het was een jaar tjokvol activiteiten en evenementen. Overal waar ik kwam in de stad, zag ik Tienen herleven. 2018 was dus een goed jaar voor de stad, ik denk zelfs dat het volgend jaar niet beter zal worden dan 2018… .
Moderator: Dat is een gedurfde uitspraak…
S.: Hoezo? Ik bedoel dat het ‘niveau’ van 2018 moeilijk overtroffen kan worden, iets om ook de komende jaren naar te streven.
P(hilippe): 2018 was inderdaad absoluut een topjaar voor de stad in het algemeen. Heel wat burgerinitiatieven zijn het afgelopen jaar tot volle wasdom gekomen en de Oud College site bleek voor jonge ondernemers, met succes, als een katalysator te fungeren voor enkele pop-ups die een doorstart konden maken of hebben gepland. Tienen gaat het in 2019 misschien wat moeilijker krijgen, als ik kijk naar de budgetten van de stad, maar ik geloof dat de burgerinitiatieven gewoon doorgezet worden, op de dynamiek van dit jaar.
Moderator: David, had jij verwacht dat enkele pop-ups zo vlug een doorstart konden plannen?
D(avid): Zo ‘snel’? Tja, zo een concept hoort volgens het ‘Pop-up decreet’ van de overheid eigenlijk vlug te evolueren naar een volgend stadium. Pop-ups horen in principe binnen het jaar te ontpoppen tot een lange termijn concept… .
Mensen samenbrengen en hen laten samenwerken, dat zorgt ook bij mij voor de grootste voldoening. – Philippe –
S.: Ik heb de pop-up site voor een stuk ook intern mogen meemaken (cfr. Zomerbar op de speelplaats), en daarbij wil ik toch wel alle lof voor David uitspreken. Hoe hij voor het concept gevochten heeft en alles in goede banen heeft kunnen leiden, ondanks interne en externe uitdagingen die op zijn pad zijn gegooid. Hij was een en al positivisme en is er in geslaagd om al die nieuwe mensen bij elkaar te brengen.
D.: Tweeëntwintig mensen met ook 22 verschillende persoonlijkheden en ego’s die je moet samenbrengen en in dezelfde richting krijgen. Dat was niet altijd eenvoudig en dat vergt wel wat diplomatie.
S.: Dat is eigen aan werken met mensen. Als zelfstandige moet je deze dagen ook wel een ego hebben, de ballen hebben om ervoor te gaan.
D.: Chapeau dus ook voor Philippe en zijn jarenlange engagement in het vrijwilligerswerk, luisteren naar verschillende partijen en hun gedacht aanhoren, moet toch wel veel tijd en energie vragen.
P.: Mensen samenbrengen en hen laten samenwerken, dat zorgt ook bij mij voor de grootste voldoening. Daarom vind ik de omvorming van het Oud College tot een pop-up site een ongelooflijke prestatie. Maar ik kijk evenzeer naar de Lazuur, omdat het buurten verenigd heeft en hielp om een echt buurtgevoel te creëren. Mensen zijn echt van deur tot deur gegaan en hebben elkaar zo leren kennen. Zij hebben kennis over Tienen vergaard tijdens hun wandelingen, waar niemand anders over beschikt. Zo ontstaan er groepen, waar je ook later op kan terugvallen. Met een open geest samenwerken, of je nu vrijwilliger of ondernemer bent, dat straalt uit naar de stad en de omgeving en zo gaat de stad ook vooruit.
Ik ben ook wel wat pessimistisch over het blijvende probleem van de leegstand in de stad. De retail wordt moeilijker en moeilijker, het economisch plan voor Tienen gaat veel bepalen en de Oud-College site kan daar een belangrijke rol in spelen. Het kan een blijvende plek zijn om lokaal ondernemerschap een onderkomen te geven.
Er heerst nog steeds negativiteit rond ondernemen in de stad.
– Steven –
S.: De Oud-College site is een stad op zichzelf, net zoals David snel duidelijkheid schiep op de site om iedereen op één lijn te krijgen, moet de stad eigenlijk eenzelfde rol spelen. Dat doet ze nu niet, er is geen plan.
P.: Het succes van het OCT is een oproep aan het bestuur om een visie te ontwikkelen en keuzes te maken.
D.: Je mag niet vergeten dat het College een privé-initiatief was, dat nul euro subsidies kreeg.
S.: Dat geeft je tegelijkertijd ook wel wat vrijheid. Je hebt zelf de scepter in handen. Er heerst nog steeds negativiteit rond ondernemen in de stad. De pop-ups hebben nu wel bewezen dat we veel ondernemerschap in Tienen hebben en de stad heeft de sleutel in handen om de pop-ups en verdere handel te ondersteunen. Pak het huurbeleid en het parkeerbeleid aan.
P.: Ik wil wel nuanceren dat de stad ook wel ondersteuning hééft geboden aan burgerschap. Sommige initiatieven kunnen gewoon niet lukken zonder samenwerking met de stad. Maar niet alles moet ondersteuning van de stad krijgen (cfr. Stadsforum).
Sinds januari is het nieuwe stadsbestuur ingezworen. Er wordt gesproken van een langetermijnvisie en een breed plan voor de stad. Wat moet er volgens jullie zeker worden opgenomen in zo’n langetermijnplan?
S.: Ik zou graag een focus op de heropleving van de binnenstad en het parkeerbeleid zien (cfr. circulatieplan). Een duidelijk antwoord op HOE we de problemen gaan aanpakken, zodat het ook duidelijk is voor (potentiële) ondernemers waar ze aan toe zijn. Zoals een leerkracht voor de klas, is het belangrijk dat de stad duidelijkheid schept. We moeten onze stad opnieuw attractiever maken.
Moderator: Is er daar dan een rol in weggelegd voor een nieuwe functie die dat moet begeleiden?
D.: Ja.
S.: Een stadsmanager, maar wel onafhankelijk van de stad. Die figuur kan niet politiek gekleurd zijn. Iemand die met iedereen gaat praten, te velde.
P.: Ik denk dan ook aan een participatie/wijkmanager, om op te snuiven en aan te voelen wat er leeft in de wijken. Neem nu de hoge (kinder)armoede die er in onze stad heerst. De stad alleen lost dit soort problematiek niet op, het dient een gezamenlijk doel te zijn. Je moet samen met burgers, middenveld en ondernemers je doelen formuleren. Hetzelfde in het belang van het klimaat, van duurzaamheid, het korte-ketenconcept. Multiobus doet bijvoorbeeld al mooie inspanningen (cfr. zero-emissie bus). De stad kan fungeren als instrument om alle partijen samen te brengen. In Leuven gebeurt dat bijvoorbeeld al.
Steden als Tienen zijn de norm in Vlaanderen. – Philippe –
D.: Kleine steden als Tienen kunnen perfect dienen om pilootprojecten op te zetten.
P.: Steden als Tienen zijn de norm in Vlaanderen. De meeste mensen wonen in steden als Tienen: een beperkt aantal middelen, een kleine ambtenarij, een uitgedaagde handel. We kunnen Tienen niet vergelijken met steden als Leuven, Gent en Hasselt, die over extra middelen van de overheid beschikken. Dat soort steden zijn niet representatief. Er zijn kleine steden die fantastisch werk doen. Kijk maar naar Eeklo en haar windmolenturbine-project. Het speelveld in Tienen ligt open. Zolang iedereen constructief wil samenwerken. Eén van de thema’s van de Kweikersparade 2020 (voorstelling thema zal plaatsvinden op het Gala) is dan ook niet voor niets ‘Alliantie’. De vraag om samen te werken wordt steeds duidelijker gesteld.
D.: Een neutrale stadsmanager kan dat soort dialoog organiseren.
P.: De nieuwe algemeen directeur van Tienen kan hier ook een belangrijke rol in spelen, iemand die in het veld staat en connecties maakt over alle stadsdiensten heen en naar de politiek. Ik hoor er alvast goede dingen over.
We kunnen stellen dat jullie alle drie best verschillende figuren zijn, die als genomineerden voor Tienenaar van het jaar uit de bus zijn gekomen. Jullie spreken elk een apart ‘segment’ van de Tienenaars aan. Bestaat er zoiets als de ‘doorsnee’ Tienenaar en is die te bereiken? Of mikken jullie bewust op een bepaald publiek?
S.: Je mikt op een bepaald GEVOEL. Verschillende mensen reageren op verschillende manieren op de sfeer die je creëert. Tijdens alle georganiseerde evenementen werd dat heel duidelijk. We ontvingen zelf bijvoorbeeld een verschillend publiek in de Skibar dan in de Beach Bar.
Mensen kwamen ook van ver buiten Tienen naar de opening van OCT. – David –
D.: Mensen kwamen ook van ver buiten Tienen naar de opening.
P.: We ontvangen op onze initiatieven wel grotendeels hetzelfde ‘soort’ publiek. Het gaat dan vaak ook wel over meer dan gewoon vrijetijdsbesteding, er hangt een doel aan vast. Dat is zeker zo voor onze initiatieven rond duurzaamheid, zoals het Soepcafé bijvoorbeeld. Aan de andere kant willen we toch ook graag onze initiatieven opentrekken voor iedereen.
S.: Je merkt ook hoe langer hoe meer het belang van sociale media in het bereiken van een breed publiek.
Hoe kan er ingespeeld worden op de ‘segmenten’ die niet bereikt zijn?
P.: We willen bijvoorbeeld van de Kweikersdag een feestdag maken, waarbij elke Tienenaar zich betrokken voelt, een breed publiek aanspreken dat connectie voelt met de stad. Dingen als de Lazuur, gebeuren nog te weinig. Ze creëren echt nieuwe netwerken. Nabijheid creëren is een gevoel waar wij graag op inzetten. Tienen omvat zoveel verschillende groepen en gehuchten. Sommige dorpen omvatten slechts een paar honderdtal inwoners. Voelen zij allemaal een connectie met Tienen? Via de Lazuur zijn er alvast enkele successen geboekt in het laten opleven van een buurtgevoel. De Kweikersdag van 2021 gaat ook plaatsvinden in een dorp, dat staat vast.
D.: Ik stel mijn kandidatuur voor (H)Oplinter!
Jullie staan op het Gala in maar liefst 2 categorieën met z’n drieën tegenover elkaar.
P.: Doordat de selectie online wordt georganiseerd, zorg je natuurlijk ook wel voor segmentering. Je zou de selectie voor komende edities ook offline kunnen doortrekken (papieren stemformulieren). Er zou ook best een onderbouwde jury met grondige kennis van (de mensen in) Tienen samengeroepen kunnen worden. Die jury kan er bepaalde mensen uitpikken die anders gewoon niet komen bovendrijven.
S.: Of er kan de avond zelf live door het publiek gestemd worden.
P.: Het Overkophuis is zo een voorbeeld van een prachtig initiatief, maar wordt door de doorsnee Tienenaar (nog) niet opgepikt.
Zitten er nominaties tussen waarvan je blij bent dat die erbij zijn?
P.: Jazeker. Ik ben in de eerste plaats natuurlijk fier op de nominatie van OpgewekTienen. Maar ik heb ook veel bewondering voor onze mede-genomineerde in die categorie, Goetsenhoven For Live, die waren er vorig jaar ook al bij. Doe het maar eens als werking in een dorp, een organisatie van 60/70 vrijwilligers draaiende houden en die inzetten voor het goede doel, met zo veel activiteiten.
S.: Ik ben blij dat de vrijwilligers van de brandweer genomineerd zijn.
P.: Ook (voor mij) nog onbekende namen zoals genomineerde Tharwa mogen gerust komen bovendrijven. Dat zijn mensen die ik in de toekomst sowieso ga aanspreken.
D.: Ik ben trots op de genomineerden in de categorie van Starter van het jaar, allemaal uitbaters van een pop-up in de Oud-College site. Er zijn dan ook wel 22 starters gestart.
Moderator: Wat denken jullie van de genomineerden in de categorie Jongere van het jaar?
P.: Alle sympathie voor Dries, ik heb hem aan het werk gezien tijdens zijn optreden met zijn band The Sugarboys op de Kweikersdag. Je kan dan niet anders dan enthousiast zijn.
Moderator: en voor Buurt van het jaar?
In Hakendover is men nog veel te bescheiden. – Philippe –
P.: Hakendover verdient dat zeker ook. Ze zijn nog veel te bescheiden. Chapeau voor de vrijwilligersgroep achter de processie van Hakendover. Nog een zeldzaam deel cultureel erfgoed waar mensen van ver voor afkomen.
Wie ontbreekt er nog voor jullie tussen de genomineerden?
D.: Ik was eigenlijk verbaasd te bemerken dat Philippe Van den Panhuyzen niet genomineerd is voor zijn fantastisch fotowerk. Eigenlijk zou hij ook als Vrijwilliger van het jaar kunnen genomineerd zijn, hij neemt foto’s van iedereen.
P.: Inderdaad, en hij zorgt daadwerkelijk voor impact met zijn werk. Hij helpt mee aan de beeldvorming over Tienen. Hij geeft een gezicht aan de stad.
Te vaak hoor ik de leuze: “dat lukt niet in Tienen”. – Steven –
S.: Ondernemer Michel Engelbosch mocht van mijn part wel een pluim krijgen voor zijn inzichten. Op 1 jaar tijd is zijn (relatief kleine) onderneming gegroeid met 20 vrachtwagens! En zijn actieradius is eigenlijk niet zo omvangrijk, een 20 km rond Tienen? Dat laat toch zien dat je wél succesvol kan ondernemen in en rond Tienen… . Te vaak hoor ik de leuze “dat lukt niet in Tienen”.
P.: De volledige werking van het Overkophuis en het effect dat zij genereren. Dat zijn per definitie winnaars in mijn boek. Daarnaast ook Evelien Struyven voor haar economische durf om in deze tijden haar winkel Envie uit te breiden en te herlokaliseren. Of het dorpscomité van Vissenaken. En Dirk Masquillier, niet omdat hij mijn baas is, maar als visionair o.a. in armoedebeleid. Hij ligt als inspirator aan de basis van vele initiatieven, maar het grote publiek kent hem, en vele andere personen en verenigingen, nog niet.
D.: Werner Sabo. Hij is al meerdere malen mijn redder in nood geweest. Hij is ook Pand10 gratis mee komen helpen opbouwen, en was ook de helpende held tijdens verschillende nodige depannages in de Oud-College site. Werner heeft trouwens het Halloween event getrokken dat we afgelopen oktober in het Oud-College hebben georganiseerd. Veel mensen leken o.a. die lasershow toch te appreciëren. Dat is nu echt zo iemand waarop je altijd kan rekenen.
Wat jullie alle drie typeert is het cumul aan activiteiten op jullie palmares. Jullie hebben een job, zijn actief in een vzw, werken als vrijwilliger, ….
S.: Dat is gewoon de toekomst van ondernemen, denk ik. Jezelf voortdurend heruitvinden. We houden alle drie wel van een uitdaging, dat is de motivatie.
P.: Veel mensen doen dat trouwens. We doen de ‘cumul’ om de stad te laten vooruitgaan, of ik daarvoor nu betaald wordt of niet, dat interesseert me eigenlijk niet. En dat is zeker zo ook het geval voor David. Ik hoor het woord ‘cumul’ niet graag. Ik zie het ook zo niet. Het gaat om een gedrevenheid om de stad vooruit te helpen. Je haalt je energie uit de gemeenschap. Ik heb hierin nooit naar jobzekerheid gestreefd. Het is veel werk, maar de beloning is groot.
D.: Ik heb inderdaad ook heel wat aangenomen, gewoon om de Oud-College site draaiende te houden. (H)oplinter is ook eerder een uit de hand gelopen hobby, daar verdienen we niets aan. Maar we geloven wel in het concept.
P.: Ik denk dat we allemaal wel de weg naar een nieuw event of concept kennen. Het is afzien, de tegenslag is vaak groter dan het succes. Maar wanneer je idee slaagt, krijg je ook zoveel energie om door te gaan en ook honger naar .
S.: Het is ook gewoon niet verstandig om eenzijdig je naam aan een nieuw initiatief te verbinden, en daarnaast geeft het ook zoveel voldoening om samen iets te laten slagen, want alleen lukt het niet. Het is belangrijk dat je je omringt met de juiste mensen. Samen iets bereiken, met de hele ploeg. Het gaat niet om persoonlijke verdienste.
Als mensen gewoon klagen zonder zelf initiatief te nemen, daar word ik slechtgezind van. – David –
Moderator: Wat is verder de rode draad tussen jullie?
P.: Maar er zijn gigantisch veel mensen zoals wij… . Als je je inzet voor je stad, kijk je ook op een heel andere manier naar die stad. De verantwoordelijkheid voor verandering ligt bij iedereen, ook bij jezelf .
S.: Je maakt mee de stad. Je creëert mee de positiviteit.
D.: Als mensen gewoon klagen zonder zelf initiatief te nemen, dat zure, daar word ik slechtgezind van.
P.: We’re the lucky ones. Wij krijgen de steun om samen met anderen iets te realiseren. Niet iedereen heeft die tijd of mentale ruimte. Niet participeren is een recht.
Eén van jullie nominaties kadert in de categorie Evenement van het jaar, wat zijn de uitdagingen en voordelen om een evenement in Tienen op poten te zetten?
D.: Een pilot project heeft de beste voedingsbodem in Tienen. Er zijn hier nog zoveel mogelijkheden.
S.: De mensen zijn hier vaak al vlug onder de indruk, gewoon al OMDAT er iets wordt georganiseerd. De mensen die nog steeds denken dat er hier in Tienen niets te doen is, kan je toch niet veranderen. Die mindset zit vast. Het zijn altijd de thuisblijvers, diegenen die niet buitenkomen, die het meest klagen. Maar een grote groep mensen roert zich. De sterke mensen die nu ondernemen en initiatieven op poten zetten, zouden ook NU moeten ondersteund worden door de stad. We hebben nu echt wel dat punt bereikt. De sterke mensen die er zijn, kunnen best samengezet en gemotiveerd worden. Verzamel de initiatiefnemers. Zoals nu eigenlijk bijvoorbeeld tijdens dit interview. Je hoort vanalles, je wordt uitgedaagd en aan het denken gezet. Dat zou een bron van ideeën en energie kunnen zijn.
Het effect van het evenement is belangrijker dan het evenement zelf. – Philippe –
P.: De wederopstanding van Tienen bekom je niet door het organiseren van evenementen, maar wél door wat daaruit voortkomt. Het effect van het evenement is belangrijker dan het evenement zelf. Alle netwerken moeten samen ondernemen. De stad moet minder zelf evenementen op poten zetten en meer structureel ondersteunen. Het is niet zo dat ze dat helemaal nog niet doet. De Kweikersdag wordt door de ondersteuning van de stad naar een hoger niveau getild. Dat zal in de toekomst ook nodig zijn. Hoe moet het verder met Pand10? Met het Oud College? De evenementen moeten meer kracht krijgen, omdat ze een proces in gang moeten krijgen, dat langer duurt dan één dag, maar met maandenlang effect. Dat is het verschil met bv. het HAP-festival dat even neerstrijkt en weer weg is.
Wat was het hoogtepunt van het afgelopen jaar? Wat sprong er voor jullie uit in 2018?
D.: De zomer.
Moderator: Dat is misschien wat breed… ?
D.: ‘Te breed’? De vier muren van het Oud-College, zo breed ging het. Daar heeft de zomer zich afgespeeld. De opening van de Oud-College site, de Zomerbar, de pop-up zomermarkt,… .
P.: Ik denk niet aan een evenement maar aan een moment. Zoals de manier waarop de supportersgroepen de Lazuur hebben beleefd en dan gaat het mij niet over de wedstrijd, maar om de verbondenheid en de emotie die erbij gepaard ging. Ik had datzelfde gevoel bij Pand10 en ook wel bij de Oud-College site.
S.: De opening van de Oud-College site. Iedereen was aanwezig, toch?
Wat heeft 2019 voor jullie in petto?
S.: We zijn nog aan het zaaien. Ik kan er dus nog niet al te veel over zeggen. Het idee speelt om alle evenementen die we reeds gedaan hebben, in 1 ruimte te brengen en zo het hele jaar door activiteiten te organiseren. Om de drie maanden in een ander thema. Wat ik nog mis in Tienen, is de mogelijkheid om ‘s avonds een leuke avond te beleven. En dan heb ik het niet over feestjes, gewoon simpele gezellige avonden. We sleutelen aan een concept om dat gat in de markt op te vullen.
P.: Voor mij is het Gala het startmoment van de Kweikersparade 2020. Daarnaast wordt OpgewekTienen in 2019 10 jaar, dus daar gaan we ongetwijfeld nog iets rond organiseren. Maar wat? Dat is nog een open vraag. Ik hoop ook een lokale boerenmarkt, ondersteund door de Stadsakker, die een plaatsvindt in het Oud-College.
D.: Ik droom van een College Botanique, met veel groen en bomen en hangmatten. Niet te flitsend, beetje low-profile. Concepten uitwerken en het plaatje helemaal laten kloppen is wel mijn ding (cfr. Pand10, Costa Hoppa). Daarnaast denk ik ook aan een soort van Underground concept, evenementen/activiteiten die kortdaags worden aangekondigd op een wisselende locatie en even snel ook weer opgedoekt zijn.
Bedankt en veel succes op het Gala!
Transcriptie: Christa Motton, Kim Rutten en Alain Van Den Broecke
Foto’s: Annemie Verboomen