Goe nieuws: het frituur in de Avendorenstraat heeft sinds begin dit jaar een nieuwe uitbater. Jorgen Goemaere is bio-ingenieur en afkomstig uit het West-Vlaamse Wielsbeke. En zaakvoerder van z’n eigen frituur: Jorgen’s Friethuisje. Van West-Vlamingen weten we dat het lefgozers zijn en dat ze goei ‘patatn’ kweken. Maar helemaal naar Tienen komen voor je eigen frituur? Dan ben je ofwel goe zot, of goe gebakken. TienenTroefster Britt Ster hapte toe.
Jorgen, hoe ben je in het frietgebeuren beland?
Al sinds mijn 16de ben ik actief in de horecasector. Eerst werkte ik als jobstudent in een café in Middelkerke, gelegen op een camping, waar mijn grootvader een chalet had. Naast het café stond een mobiel frituur. De dochter van de cafébaas baatte het uit. Na mijn 6de seizoen aan de kust als jobstudent werd de mobiele frituur verkocht aan een resident van de camping. De nieuwe eigenaar zocht een uitbater van het frituur, maar vond niet meteen een geschikte kandidaat. Ik zag mijn kans schoon en wilde het er op wagen. Tijdens mijn 7de seizoen op de camping stond ik achter de toog van de frituur, op zelfstandige basis in bijberoep.
In bijberoep was je friturist, en in hoofdberoep?
Ik studeerde voor bio-ingenieur. Dus combineerde ik m’n job in de frituur met mijn thesis en eindexamens. Dat was best uitdagend en zeker niet altijd even makkelijk, maar toch behaalde ik mijn masterdiploma. Na de proclamatie liep mijn huurcontract voor de frituur ten einde en besloot ik een job te zoeken conform mijn diploma.
Wat deed je na je afstuderen?
Toevallig bouwde Agristo, een producent van diepvriesfrieten, een gloednieuwe site op nauwelijks 2 kilometer van mijn ouderlijke woonst. Ik stelde me kandidaat als proces engineer en kwam na een lange selectieprocedure als eerste uit de bus. Omdat de site in West-Vlaanderen nog niet klaar was, stuurde mijn nieuwe werkgever me voor een opleiding naar het Nederlandse Tilburg.
Daar optimaliseerde ik de productielijn van het bedrijf. 8 maanden later opende de site in Wielsbeke. Ook daar moest ik de productielijn verbeteren, de rendementen doen stijgen en het tonnage per uur verhogen.
Lijkt me een gevarieerde job. Waarom ben je er dan mee gestopt?
Na een jaar draaide de lijn goed en deed ik mijn job steeds minder graag. De sleur en ondermaatse verstandhouding met mijn overste speelden me parten. Dus nam ik ontslag en waagde ik me nog eens aan het uitbaten van de frituur op de camping. De mobiele frituur was intussen verdwenen, dus deed ik beroep op een externe firma voor de plaatsing van een nieuwe pop-up frituur. De klanten waren lovend, en ik haalde weer voldoening uit mijn job.
Hoe ben je in Tienen, de parel van het Hageland, terechtgekomen?
Tijdens de zomermaanden is het heel druk aan de kust, maar de rest van het jaar is het er redelijk dood. Wat het niet eenvoudig maakt je brood te verdienen. Toch was ik vastberaden op zoek te gaan naar een vast frituur. Een zoektocht van 6 maanden doorheen West-Vlaanderen leverde niets op. De huurprijzen zijn er hoog, de panden schaars. Waarop ik besloot mijn blik te verruimen en verder te kijken dan m’n eigen regio. Uiteindelijk viel mijn oog op het pand in de Avendorenstraat. Omwille van de investering ging mijn voorkeur uit naar een pand dat ik kon kopen. Daarnaast kon ik boven de zaak wonen. Een pluspunt, want dat zou me nog meer centen besparen. Ik heb geen seconde getwijfeld en tekende begin dit jaar. Nog voor het pand in mijn volledige bezit was, startte ik de renovatiewerken.
Wat heb je dan veranderd aan het pand in de Avendorenstraat?
De muren geëffend, alles behangen en geschilderd, het interieur aangepast, enzoverder. Het meeste heb ik zelf gedaan. In het woongedeelte plaatste ik een nieuwe badkamer. Het eerste verdiep kreeg ook een nieuwe vloer. Begin april ergens was het pand officieel van mij en enkele dagen later, tijdens het Paasweekend, opende Jorgen’s Friethuisje.
Hoe gaat het nu met de zaak?
Ik ben 7 dagen op 7 open, op de middag en ‘s avonds, tijdens weekends en zelfs op feestdagen. Het is hard werken, maar ik doe het met hart en ziel. De positieve reacties van mijn cliënteel, daar doe ik het voor.
Wat maakt jouw friethuisje anders dan andere frituren?
Ik blancheer de frietjes, waardoor ze vanbinnen zacht blijven en krokant langs de buitenkant. Doordat ik plantaardig vet gebruik, zijn de frietjes cholesterolarm en dus een stuk gezonder. Bovendien bevatten ze heel wat minder vet. Zonder in te boeten aan smaak. Verder probeer ik een zo uitgebreid mogelijke menukaart aan te bieden. Naast de geliefde traditionele frituursnacks, vind je ook lekkere hamburgers en veganistische opties – waaronder een vegan kroket, bamischijf en zelfs ‘veganaise’ – in m’n toog.
Adres: Avendorenstraat 56, 3300 Tienen
Tekst & foto’s: Britt Ster
