Het gevoel van samenhorigheid en engagement dat in Tienen heerst, vind je op niet veel andere plaatsen terug. De vele vrijwilligers die zich dag in, dag uit belangeloos inzetten voor anderen dragen zo bij aan de bruisende stad die Tienen vandaag is. Daarom zet ons dynamische duo, Helena Kinnaert en Yana Vandeborne, elke maand een van deze vrijwilligers in de kijker, deze maand zijn dat Micky, Ewa en Annette van OpgewekTienen.
We leerden de dames in 2018 kennen toen we voor een tweede keer meeliepen als Kweikers in de parade op 10/10. Zij staken onze personages namelijk in een nieuw kleedje, letterlijk. Want om de Kweikerskoppen volledig tot hun recht te laten komen, maakten ze leuke steampunk outfits die de dragers van Studentenclub Freya tijdens de Kweikersparade mogen aantrekken.
Maak kennis met Micky, Ewa en Annette
Micky, Ewa en Annette behoren tot het crea-groepje van OpgewekTienen. Ze zijn het perfecte team: samen komen ze aan met nieuwe ideeën en brengen deze ook tot uitvoering. Ze kennen elkaar al vele jaren, maar het was tijdens de Kweikersparade van 2015 dat ze écht close werden.
Ewa is afkomstig uit Polen en kwam 10 jaar geleden naar België. Zij en Annette kennen elkaar al van vóór de OpgewekTienen-periode. Ze volgden namelijk samen Nederlandse les in de Piso. Het was iemand van die lessen die aan haar vroeg of ze kon helpen met het maken van kostuums voor de Tiense reuzen. Dit was het begin van het OpgewekTienen-verhaal voor haar.
Annette is afkomstig uit Zweden en kwam erbij via Erm in erm in 2011. Ze hielp met het ontwerpen van de kostuums voor kinderdansgroep Murga, die mee danste met de Tiense reuzen in de kweikersparade. ‘Pas om twee uur ‘s nachts de dag voor de parade waren de kostuums klaar. Ewa heeft me toen ook heel hard geholpen’.
Micky is er ook bij van in het begin. Het was voornamelijk haar zoon, Philippe, die haar erbij getrokken heeft.
Het ontstaan van de kweikerskostuums
Het is altijd een hele eer om de kweikerskoppen te mogen dragen op de Kweikersdag. Maar dat is mede door de mooie outfits die dit crea-team ontworpen heeft. Aanvankelijk was dit wel geen simpele opdracht. ‘Een eend, wat voor outfits dragen zij? Veren, pluimen, tullen… Bovendien moet het ook een mooi effect geven wanneer de meisjes erin bewegen. Met weinig middelen hebben we uiteindelijk een mooi kostuum kunnen ontwerpen’. Daarnaast zijn de kostuums heel pasbaar gemaakt. Ze moeten immers van jaar tot jaar door andere mensen gedragen kunnen worden.
Opgewekte dames met een hart voor Tienen
‘Ik hou enorm van wat we doen in de crea-groep. Het is altijd een uitdaging om kostuums te naaien voor bijvoorbeeld schapen of reuzen’, aldus Ewa. Daarom blijft zij ook enorm geëngageerd om bij OpgewekTienen te blijven. Maar de grootste motiverende factor blijven wel de sociale contacten die ze eruit haalt. Dat maken ze alle drie erg duidelijk. ‘Bovendien ben ik graag creatief bezig’, aldus Micky. Over het algemeen is het hebben van connecties ook heel belangrijk voor vrijwilligers. Financiële middelen hebben vrijwilligersorganisaties immers niet veel. ‘Het is zeer belangrijk om mensen te kennen in Tienen. Wanneer je bijvoorbeeld een vestje nodig hebt voor de kostuums, kan dit zeker van pas komen. We hebben onder andere heel goede contacten met de Kringwinkel’. De eerste Kweikersparade was een grote uitdaging: ‘Van niets, iets proberen te maken is niet simpel. Maar we zijn wel zeer tevreden met het resultaat achteraf. Het is ook een groot gevoel van voldoening wanneer je de mensen dan uiteindelijk de kostuums ziet draaien’.
Momenten om nooit te vergeten
Alle drie halen ze de grote kweikersparade van 2015 aan. Voor Annette was dit duidelijk: ‘Wanneer de parade klaarstond om te vertrekken op de kazerneparking, dát was voor mij hét moment. Na alle uren die we hierin gestoken hadden was het mooi om het eindresultaat te zien’.
Voor Micky was dit wanneer de grote parade onder de boog van de kazerne kwam. ‘Dat zal me altijd bijblijven. Aan de andere kant van de boog stonden onmiddellijk mensen die ik kende en speelde er sfeervolle muziek’.
Ewa vond het dan weer extra ontroerend omdat haar dochter die dag speciaal naar Tienen was afgezakt samen met haar kleindochter. ‘Het voelde aan als een heel officieel moment. Vanaf toen werd ik lid van de reuzengilde en voelde ik me écht Tienenaar. Vanaf dat moment voelde ik me écht geaccepteerd’.
Dé grote uitdaging voor de toekomst
Dé kweikersparade voor 2020 uiteraard. Onze crea-ladies kunnen nog niet alles prijsgeven, maar er komt wel een volledig nieuw tafereel in de parade. ‘We gaan een reuze mechanische kweiker maken’. Benieuwd hoe dat er gaat uitziet!
Vrijwilligers, vriendinnen… kortom een vrolijk trio
Eén van de dingen die je als vrijwilliger motiveert is de vriendschappen die erdoor ontstaan. Tijdens het interview was het heel duidelijk dat deze drie vrouwen een enorm sterke band hebben.
Afsluiten doen we nog graag met deze mooie quote van Ewa: ‘Vrijwilligers worden niet betaald omdat ze onbetaalbaar zijn’.
Foto’s: Yana Vandeborne
Auteur: Yana Vandeborne & Helena Kinnaert
