Het was de eerste hete zomerdag van dat jaar.
Ze zat, helemaal alleen, op één van de vele terrassen op de Grote markt en had honger en dorst, grote honger en dorst.
Ze zag er goed uit, die eerste zon gaf haar een bijzondere gloed.
Haar diep uitgesneden decolleté liet duidelijk zien wat de mannen willen zien maar verstopte dat wat ze willen ontdekken.
Met de menukaart in haar hand observeerde ze de mensen op de andere terrassen.
1 man trok haar aandacht en bracht een speciale sensatie teweeg in haar ganse lichaam.
Ze knabbelde zachtjes op de hoek van de menukaart en besefte toen dat haar honger en dorst niet te stillen waren door de vele mogelijkheden die daarop stonden.
Ze bestelde een prosecco (en zei dat ze voor haar maaltijd nog iets meer tijd
nodig had) en bleef de man die haar aandacht trok, observeren.
Hij kon er vast en zeker voor zorgen dat haar honger en dorst zouden
verdwijnen.
Het besef dat haar lichaam al sinds lange tijd niet meer gestreeld was maakte
deze hunkering alleen maar groter.
Ze kon zich het gevoel van haar huid tegen de zijne levendig voorstellen. Ze keek naar hem en haar mond werd kurkdroog, haar mond wel ja, haar lippen integendeel, ja die lippen, werden vochtig, héél vochtig…
Met een zoutstokje maakte ze een op-en neergaande beweging tussen haar tanden. Op en neer, op en neer, op en neer….
Het werd moeilijk om stil op haar stoel te blijven zitten. Haar ogen werden steeds opnieuw naar de man toegezogen.
Mijn God, wat was het lang geleden…
Haar ademhaling werd sneller en oppervlakkiger en ze schoof naar de punt van haar stoel. Haar benen waren lichtjes gespreid.
Ze wist perfect hoe het voelt wanneer je hard schudt met de fles prosecco en er dan de stop afhaalt…. Die ontlading wou ze zelf nog een keer voelen! Diep in zichzelf opborrelend om zich dan een baan naar buiten te spuiten. Yes!
Ze wist zeker dat die man haar kon nemen met de hardheid van ongekookte spaghetti om daarna al dente en met een sausje overgoten, haar pand weer te verlaten.
Een zweetdruppel gleed langzaam tussen haar borsten naar beneden, meteen gevolgd door een andere.
Ze begon lichtjes te hijgen…
(De ober) En ? Heeft mevrouw al een keuze kunnen maken ?
Auteur: Geertrui Henckens
