Lazuur: Potterie in the picture

De Tiense feestdag, vindt traditioneel plaats op 10 oktober (10/10 in Tienen, je weet wel!). Het wordt weer een mooie dag, met tussen 14 en 22 uur een ruim gamma aan activiteiten, met als nieuwkomer De Lazuur, een aflossingswedstrijd met teams uit de verschillende contreien van Tienen. De wedstrijd wordt gelopen op een parcours in de omgeving van de Paterskerk en start omstreeks 19u. Het uitgebreide programma vind je hier.

Met het oog op de nakende Lazuurwedstrijd ga ik op zoek naar de Potteriewijk en hoe zij zich voorbereiden op de Lazuur. Huig Deneef helpt mee met de Lazuur en is voor mij geen onbekende. We zijn beiden inwijkelingen in Tienen, afkomstig uit dezelfde gezellige straat in Herent, waar iedereen elkaar kende en we hebben samen op de schoolbanken gezeten.  Na dertig jaar ontmoet ik hem terug en krijg ik van hem uitgebreid uitleg over de geschiedenis van de Potteriewijk.

De wijk is een beetje ‘De wereld in het klein’, waar iedereen samenwoont. Mensen die er geboren en getogen zijn, inwijkelingen van binnen- en buitenland. Ze omvat de Potterijstraat, die dan overgaat in de Hannuitsesteenweg tot aan het rondpunt op de Grote Ring, de Dragonderstraat, de Moespikstraat, Groenstraat, en al de straten daarrond. Een behoorlijk grote wijk.

Het gedeelte rond de Groenstraat en het begin van de Potterijstraat is het middeleeuwse stuk dat heel dicht bebouwd is. Verder weg van Tienen zijn er relicten van oude boerderijen die opgegaan zijn in de verdere verstedelijking. Dan is er ook de paterskerk uit de 15de eeuw, het oud begijnhof, en waar nu het Suikerfabriek staat, daar stond vroeger het Gasthuis of ziekenhuis.

Tot ongeveer 20 jaar geleden was er ook Potterie Kermis, die groter was dan de kermis van Tienen, met o.a. een spiegeltent, waar tot de vroege uurtjes werd gedanst en gefeest.
Tot voor kort was er ook een echt buurtcafé, ‘Den Dragonder’. Gelegen op de hoek van de Potterijstraat en de Dragonderstraat. Dit was ook het lokaal van arm-in-arm, want in deze buurt heerst ook wel wat verdoken armoede.

De wijk Potterie is genoemd naar de Potterijstraat of de straat, waar vroeger de pottenbakkers woonden en werkten. Dit is eigenlijk nog een middeleeuwse straat, en tot dertig jaar geleden was het hier een heel levendige buurt, met misschien wel vijftig winkels. Van de kern van winkeltjes en zelfstandigen van vroeger is enkel een bakkerij en beenhouwer overgebleven. Als je door de Potterijstraat loopt, zie je aan de voorgevels dat dat vele huizen vroeger winkels waren en nog niet verbouwd zijn.

Deze levendige handelsbuurt ging er sterk op achteruit nadat de Vesten werden heraangelegd tot een vierbaansweg. De buurt werd daardoor letterlijk afgesneden van het centrum. De smalle middeleeuwse Potterijstraat werd nu gebruikt als shortcut tussen de Vesten en het rond punt om naar Bost te rijden.

Zo’n 20 jaar geleden waren er nochtans plannen om, met steun van de provincie en de buurtbewoners, de wijk te verfraaien. Het was de bedoeling om de wijk gezellig in te richten en het doorgaand verkeer te laten afnemen. Deze plannen werden destijds echter niet door het stadsbestuur gerealiseerd met gevolg dat de wijk er nog steeds bij ligt zoals 20 jaar geleden.

En Huig zegt erbij: Weet je ’t nog, vroeger, bij ons, was dat toch ook zo een buurt waar de kinderen samen speelden. Er werden buurtfeesten met kampvuur georganiseerd, waar iedereen uit de buurt naartoe kwam. Er kwam zelfs geregeld een tijdschrift uit, door de jeugd in elkaar gestoken.

Maar dat gebeurt hier nauwelijks, de meeste buren kennen elkaar amper. De sociale cohesie van de buurt moet opnieuw aangesproken worden. Er is ook best veel verloop doordat inwoners hun huis verkopen. Als ik later door de straten loop om foto’s van de buurt te maken, kleeft er inderdaad op heel wat huizen een plakkaat waar ‘Te Koop’ op staat.

Zowat het enige wat er van de levendige buurt is overgebleven, is de wielerwedstrijd die sinds de jaren ‘50 plaatsvindt op het einde van september. Traditioneel eindigde de koers aan het café de Dragonder, maar dat café is nu ook sinds een jaar gesloten. Het logo, dat in de jaren ’50 ontworpen is voor de wielerwedstrijd, wordt nu ook nog gebruikt als logo voor Contrei 10 en de schapenwedstrijd.

De Kweikersdag en de Lazuur ziet Huig als een ideale gelegenheid om de mensen in de buurt rond een gezamenlijk project te zetten, elkaar terug te leren kennen en het sociale contact in de buurt terug aan te wakkeren en te herstellen.

Hiervoor heeft hij contact opgenomen met Liesbeth Vanderloock en Patrick Ylen. Liesbeth woont in de Potterijstraat en is directeur van de kringloopwinkel. Patrick is de persoon die zich ook engageert voor de wielerwedstrijd Potterie. Samen hebben ze de buurtbewoners aangesproken om deel te nemen aan de Lazuur.

Door huis aan huis aan de mensen te gaan vragen of ze zin hebben om mee te doen aan de Lazuur, werd snel duidelijk dat er heel veel toffe mensen wonen, uit alle windstreken. De ploeg is ondertussen ongeveer voltallig, met uitzondering van iemand uit de leeftijdscategorie boven 70 jaar. Nu de basis er is van enthousiaste buurtbewoners, zal het niet zo moeilijk zijn om een 70-plusser te vinden die nog wil meelopen.

Het voorbije weekend werd hard geknutseld aan het schaap. Wie geïnteresseerd is om het resultaat te bewonderen moet afzakken naar de Paterskerk op 10 oktober. Om 19 uur start de estafetteloop, per wijk en mét schaap. Ook het schaap van de Potterie zal dan te bewonderen zijn. TienenTroef wenst hen alvast veel succes met de wedstrijd!

Tekst: Annemie Verboomen
Foto’s: Annemie Verboomen