Zo op het einde van het jaar komt de maand december wel wat ongelegen… Er staat nog zoveel te doen, te bedenken én te bereiken in die laatste 31 dagen.
Het eerste trimester is het langste van het schooljaar en in deze donkere weken moet al die leerstof herzien worden. We staan op in het donker, zoeken onze warmste jas en gaan op pad door de donkere straten op zoek naar goede punten. Het durft al eens tegen te vallen of op zijn minst onzeker te maken over de afloop. De leerkracht voorziet een goedgeplaatst addertje en wij kunnen maar hopen dat het ons in die hele brij kennis niet ontgaat. Elke dag een andere specialiteit.
In het werkende leven zoals het is, wordt het spannend of die laatste omzet nog kan gehaald worden en die sluimerende grote kost afgewend of op zijn minst uitgesteld. Naar later. Naar een nieuw jaar, waarin alles weer blanco is, de tegoeden weer aangevuld en de deadlines opnieuw op veilige afstand.
Tegelijk moeten we ook het nakende feest voorbereiden. Wat zeg ik ? De nakende feestEN .. En de lat ligt hoog: het eerste feest moet gezellig zijn en vol liefde en warmte. De familiebanden moeten perfect zijn en de cadeaus duur genoeg en vooral goed gekozen… Binnen afzienbare tijd moeten we exceptionele koks zijn en stralende gastheren en –vrouwen. Of goede acteurs die het wel lekker vonden, en zooo gezellig. Exact 7 dagen later zijn we dan onze andere zelve. De dynamische, wilde vriend(in) temidden van andere perfecte fuifbeesten. De ugly christmas sweater ingeruild voor heel veel paillet… Asymmetrisch moet het dit jaar zijn, u weet het toch al? One shoulder of asymmetrische zoom mag ook.
Weet je wat ik las ? De KUL heeft een breed onderzoek gedaan naar GELUK, meer bepaald naar de effecten van korte positieve boodschappen, die doorgestuurd werden via mail. Eén zin per dag als tip voor geluk. Kleine reminders van dingen die we allemaal weten. Dat dagelijks geluk in kleine dingen zit en nooit in de grote. Dat het de moeite loont om elke dag actief te zoeken naar een klein iets dat vreugde geeft. Al na 4 weken oefening in ‘het goede zien’, werd het een tweede natuur. Met significant hoger geluksniveau als gevolg. En ook nog dit stond er (wetenschappelijk onderbouwd): dat perfectionisme juist imperfect is als het over geluk gaat. Kunnen we dat dan zo afspreken?
Dat laat me denken aan de totemannenbak. Dit weekend aan het Suikermuseum kan je samenzijn, dat lekkere drankje drinken en een toteman meenemen voor het geluk de dag erna.. Het zal daar niet perfect zijn, vermoed ik. En ook niet groots. ‘Gelukkig’, zeg ik erbij voor de goede verstaander.
Nog veel succes iedereen met de laatste hordes voor 2018 en we zien elkaar op de nieuwjaarsreceptie op 6 januari !
Auteur: Cindy Gakens
Foto’s: Annemie Verboomen & Yana Vandeborne
