Op dinsdagavond 27 november zou ik nog eens buitenkomen. Dat stond zo al een dikke maand op voorhand op de kalender aangestipt. Tijden veranderen wel degelijk wanneer een baby in je leven gekatapulteerd wordt (ik heb bijvoorbeeld een kalender!). Goed dat het wel de schattigste baby van de hele wereld is. En het zou niet bij dat ene avondlijke uitje blijven deze week. De avond ervoor had manlief als verrassing een dinner date gepland. En daar komt nu wel wat planning bij kijken (een nieuwe wereld voor mij), dus de verrassing werd die maandagochtend al letterlijk op een blaadje aangekondigd. Bij het lezen van de eerste lijn werd ik niet echt happy (1) afkolven), maar de tweede en derde lijn toverden wel een grote glimlach op mijn gezicht: 2) een mooi kleedje aandoen, 3) klaarstaan om 18.30u. De dinsdagdate ging door bij twee zussen die helemaal mee zijn in de wereld van planning (en lekker eten). We schoven aan tafel bij Tinne Milis en Sarah Milis van Party Eventing.
Het gat in de markt van Tienen
En dan hebben we het hier niet over onze opengelegde Grote Markt. ‘Party Eventing’ werd opgestart in maart 2007 in de Pollepelstraat door pater familias Claude Milis (61), het koppel Katrien Vanistendael en Jean-François Van Vlemmeren (u kent ze vast wel, de uitbaters van restaurant ‘De Refugie’ in Tienen) waar Claude kind aan huis is, Jos Deloose jarenlang kok geweest van feestlocatie ‘Het Posthof’ in Vissenaken, en Christine Adang van de natuurvoedingswinkel in Tienen. De kiem van het bedrijf lag eigenlijk in het gebrek aan een onderneming in de buurt om horecamateriaal te huren. Party Eventing diende dit gat in de markt op te vullen en de aanvragen voor materiaal liepen dan ook al snel binnen.
De kiem van het bedrijf lag eigenlijk in het gebrek aan een onderneming in de buurt om horecamateriaal te huren.
Het werd echter vlug duidelijk dat het werk niet enkel fysiek belastend was (bvb. bakken gevuld met borden wegen al vlug heel wat kilo’s), maar ook best complex op gebied van administratie, opvolging, en uitbouw (bvb. klanten willen niet altijd de standaard ronde borden, maar uitzonderlijk ook eens een vierkant bord). Het runnen van een winkel/café/restaurant bleek toch een hele andere wereld te zijn dan het aanleveren van materiaal ervoor. Daarnaast was het de bedoeling om zich te focussen op de lokale markt, men had initieel geen ambitie om de zoveelste multinational uit de grond te stampen. Maar een bedrijf dat zich specialiseert in verhuur kan nu eenmaal niet lokaal blijven werken, en Tienen was dan ook nog eens een perfecte uitvalsbasis vanwege haar centrale locatie om de rest van het land gemakkelijk te bedienen.
Een familiebedrijf in wording
In 2007 was Party Eventing eerder nog aan het aanmodderen dan aan het boomen, maar daar kwam verandering in toen vat vol plannen a.k.a. Tinne Milis (33) en broer Michaël Milis (35) in 2008 het bedrijf vervoegden en Party Eventing dus ook meer en meer naar een familie- (en catering-) bedrijf evolueerde. Vijf jaar geleden stapte ook nog de jongste telg en foodie Sarah Milis (24) in de zaak, die inmiddels haar elfde jaargang ingaat. Party Eventing verhuisde naar de huidige locatie (die nu ook alweer te krap is geworden), een 18de eeuwse verbouwde graanschuur in de Sint-Katharinastraat (klik hier voor wat horrorweetjes over dit straatje). Meer over dit eeuwenoude pand kan je binnenkort in ons volgende beknopte artikel in de ‘Binnenkijker’-reeks lezen!
Meisjes aan de macht ten huize Party Eventing.
Vandaag de dag is het meisjes aan de macht ten huize Party Eventing. Tinne en Sarah staan voornamelijk aan het roer en kunnen rekenen op de oorspronkelijke oprichters, een schare extra werknemers wanneer nodig en twee vaste krachten, die op hun beurt neven zijn (Niels en
Christophe). Wanneer de neven bekvechten, doet dat de zussen denken aan de discussies die ze onderling ook wel eens hebben. Familie kan hard zijn voor mekaar, maar het makkelijke is dat alles ook zonder schroom en tijdverlies kan besproken worden. En dat is volgens hen wel een sterke troef binnen het bedrijf. Voor papa Claude is Party Eventing eerder een hobby naast zijn job als ambtenaar, in april stapt hij daarom ook uit de zaak. De eetkramen zullen voorlopig wel nog even op zijn oprit blijven staan, tot een nieuwe locatie in gebruik is genomen. Broer Michael focust zich nu ook eerder op de gaming sector, meer specifiek op ruilkaartspel Magic: The Gathering. Hij zal op 16/12/2018 zowaar deelnemen via de Belgische delegatie aan het wereldkampioenschap van het kaartevent.
Party Eventing (inter)nationaal op de kaart
Via Michaël heeft Party Eventing wel de kans gehad het internationale kaartspelevent te verzorgen toen dit in Madrid, Amstedam, Lyon,…. plaatsvond. Het mobiele cateringbedrijf, zoals ze zichzelf omschrijven, heeft nog wel meer grote events op hun palmares staan. Over de jaren heen is dan ook heel wat kennis opgebouwd. Wanneer we vragen welke events de zusjes goed zijn bijgebleven (naast het Gala van de Tiense Troeven natuurlijk 😉), refereren ze naar Star Wars, koning Filip en koningin Mathilde, prostitutie en kiwi’s. Say What?
Twee jaar geleden namen Tinne en Sarah een opdracht aan van het Amerikaanse bedrijf Star Wars om in Docks Brussel hun event te verzorgen.
Twee jaar geleden namen Tinne en Sarah een opdracht aan van het Amerikaanse bedrijf Star Wars om in Docks Brussel (feestlocatie) hun event (lees twee strijdende drones, enkel dat…) te verzorgen. De sfeer was wat apart (no kidding…), en alles diende top secret te verlopen zonder publiciteit achteraf. Het management wisselde ook steeds van idee van indeling, wat nogal wat gedoe met zich meebracht op een locatie waarvan de zussen de infrastructuur niet goed kenden.
Een totaal andere soort sfeer was te vinden na het optreden van ‘Le Concert Olympique’ in Antwerpen, de voorloper van hun concert in Berlijn ter nagedachtenis van WOI (en bijgewoond door koning Filip en koningin Mathilde). Het concert was theatraal, de prijzen van de inkomtickets voor de loges waren dat zeker en de hapjes die ze aanboden waren navenant. Civet van everzwijn, gegratineerde oesters, gemarineerde coquilles, wok van eend, mosselpapillots,… . Aan de hele andere kant van het evenementenspectrum hebben ze ook al feestjes tijdens carnaval Aalst verzorgd (best een zatte bedoening) of events met als thema prostitutie.
De zusjes sluiten hun voorbeeldlijst van events af met het vermelden van Zespri. Er ging niet meteen een belletje rinkelen, tot TienenTroef collega Yana het logo van het merk liet zien. De wereld is klein, tuurlijk ken ik dat kiwi-merk! Sinds Sven en ik mama en papa zijn, is er een hele nieuwe wereld voor ons opengegaan. Zo weten we ondertussen al dat babyhoofdjes (als ze een beetje harig zijn) heel fel op kiwi’s lijken als je er een kiwi-stikkertje opplakt. Ik herinner mij het Zespri-plakkertje op het bolletje van mijn dochter en hoe ik het er voorzichtig heb proberen af te prutsen zonder haar te doen wenen. Het was niet mijn idee. Terug naar de essentie van deze alinea: Zespri was enige tijd geleden op zoek naar bedrijven die hen zouden helpen met de activiteitenprogramma’s ter bevordering van het eten van kiwi’s in scholen in Spanje, Nederland en België.
Er wordt niet gelachen met eten!
Reeds in 2007 werd een hamburgerkraam in gebruik genomen, maar de zusjes werden het beu om (in hun eigen woorden) gemaan hard te stinken en steeds hetzelfde te doen. Tinne en Sarah hebben ook echt een hart voor eten. Het was dus logisch dat het cateringluik verder zou worden uitgebouwd. Ook hier vullen ze mekaar goed in aan, Sarah neemt eerder het grove werk op zich en Tinne staat meer in voor de afwerking. Sarah heeft een opleiding als kok achter de rug en Tinne is in avondschool een koksopleiding aan het volgen. Ze kunnen voor tips, tricks en receptjes ook steeds terugvallen op hun achterban met ervaring in de keuken van ‘De Refugie’ en ‘Het Posthof’. Dat is volgens hen vooral handig wanneer er zich logistieke vragen voordoen (bvb. wat moet best op voorhand gemaakt worden en rusten en wat niet, hoeveelheden,… ). Heel wat producten, zoals videe (inclusief het rollen van de belangrijke balletjes) en kroketjes (kaas-, garnaal-, videe-, vlees-,…) worden door hen handgemaakt.
Eten neemt zo een belangrijke plaats in de cultuur van het bedrijf in, dat dit zelfs in hun vacatures wordt vermeld.
Een prachtig weetje: Eten neemt zo een belangrijke plaats in de cultuur van het bedrijf in, dat dit zelfs in hun vacatures wordt vermeld. Een bedrijf naar mijn hart! Tijdens de middag wordt er dan ook naar hartelust gesmuld. De vacatures zijn momenteel helaas helemaal ingevuld 😉. Toch even gecheckt… .
Pros en Cons van ondernemen en wonen in Tienen
Waar gaan foodies zoals Tinne en Sarah graag eten in Tienen? Ze vinden hun gading in ‘De Refugie’, ‘Melchior’, ‘Spijshuis Dieu’, ‘Kopenhagen’ (waar mijn dinner date de avond ervoor toevallig doorging) en de brasserie van ‘Hotel Kronacker’, maar er mogen van de zussen nog best wat meer restaurantjes in Tienen opduiken. Ook vinden ze het jammer dat het afhaalgegeven nog zeer beperkt is in onze stad, met uitzondering van ‘Spijshuis Dieu’ en ‘Kopenhagen’. Om te drinken trekken de zussen naar ‘Het Theatercafé’, ‘De Operabar’, ‘Het Zwak Moment’, de brasserie van ‘Hotel Kronacker’ en tijdens zomer ook naar het terras van ‘Incognito’. Maar ze onderlijnen wel steeds ‘wanneer het open is…’. Meteen ook wel voor Sarah een hekel punt in Tienen. Vaak staat ze voor gesloten deur of sluiten de zaken vroeg op de avond.
Er is volgens de zussen ook een serieus mobiliteitsprobleem in Tienen. Tinne legt uit dat de stad daar op zich niet veel aan kan veranderen, “het was kiezen tussen de pest of de cholera… .” Waarmee ze bedoelt dat de stad geen geld heeft om de werken zelf te plannen en uit te voeren, en de plannen en financiering dus aannam van de provincie. De werken moesten wel gebeuren want de riolering van de stad zijn sowieso aan vervanging toe. Ik kreeg daarnaast de tip om voorzichtig over de hobbels en bobbels van de kazerneparking te rijden… .
Een samenleving begint volgens Tinne bij werk, en er zou meer draagkracht vanuit de stad moeten zijn voor mensen die werk willen creëren.
De laatste drie jaren merkt Tinne wel een omwenteling op in Tienen. Ze ziet veel meer burgerinitiatieven de kop opsteken, meer volk in de stad, nieuwe winkels,… . “Er heeft lange tijd niets bewogen in Tienen en er lijkt ook wel een politieke switch gaande. In de tijd van Bernard Vandereyken als schepen van evenementen was er elke week wel feest.” Tinne is van mening dat het hier echter niet mee begint (hoewel dat dit natuurlijk ook wel goed is voor de evenementiële sector waar Party Eventing werkzaam in is), maar eerder het gevolg hoort te zijn van juiste ondersteuning van de stad. Een samenleving begint volgens haar bij werk, en er zou meer draagkracht vanuit de stad moeten zijn voor mensen die werk willen creëren. Party Eventing barst bvb. in de eeuwenoude graanschuur letterlijk uit haar voegen, maar er komt volgens de zussen weinig hulp van de stad om een grotere locatie te vinden.
Toch vindt Tinne dat Tienen een complete stad is, je vindt er volgens haar wel alles wat je nodig hebt. “Als schoenenfreak heb ik een favoriet shopadresje: de schoenenwinkel van Barbara Mariani!”
Auteur: Kim Rutten
Foto’s: Yana Vandeborne & Party Eventing
