Zelfliefde. Soms worstel ik er nog mee. Tijdens mijn kinderjaren, en vooral tijdens mijn puberjaren, zocht ik hoofdzakelijk naar bevestiging buiten m’n eigen persoon. Hoe ik mezelf zag hing af van hoe anderen me zagen. En de beoordelingen van ‘de anderen’ waren doorgaans negatief. Althans, dat dacht ik toch, zo voelde ik het aan. Met een neverending selffulfilling-prophecy als resultaat: je gaat jezelf ‘awkward’ en gereserveerd opstellen in sociale situaties, waardoor je resoluut als ‘die rare’ bestempeld wordt.
ZELFLIEFDE IS HET BEGIN VAN ALLE LIEFDE
Deels door conditionering laten we onze eigenwaarde bepalen door anderen. Als kind hechten we immens veel belang aan de goedkeuring van onze ouders en die van andere zorgfiguren. Op een gegeven moment weten we niet beter dan te kijken naar anderen om ons gedrag – en daarmee dus ook onze eigenwaarde – in te schatten: we hebben hun feedback nodig om te weten of we oké bezig zijn. En of we ons oké mogen voelen.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar in principe heb je niemand anders nodig om van jezelf te houden. Jij weet tenslotte als geen ander wat goed voor je is en waar je blij van wordt. Dat hoeft niemand anders je te vertellen. Durf jezelf op de eerste plaats stellen, ook al maakt dat je minder populair. Zij die oprecht om je geven, blijven wel hangen.
Egoïstisch? Toch niet. Zelfliefde is de basis van de persoon die je bent. En dus van je leven. Het groeit door wat je doet en denkt.
WERKEN AAN ZELFLIEFDE
Zelfliefde is ook een werkwoord: het is iets waar je best iedere dag mee bezig bent. Om ervoor te zorgen dat je jezelf graag blijft zien. We leven in een maatschappij die ons constant op de neus drukt dat we niet goed genoeg zijn, dat we beter moeten presteren en harder moeten werken, dat we succesvol moeten zijn, dat we meer geld moeten verdienen, dat we mooier moeten zijn. Veel moeten en weinig liefde. Geen wonder dat zoveel mensen moeite hebben met zichzelf te aanvaarden zoals ze zijn.
Je BENT goed genoeg. Geef jezelf complimenten, wees mild en vergevensgezind, respecteer je eigen grenzen, zowel lichamelijk als mentaal. Accepteer jezelf zoals je bent. Wees vriendelijk voor jezelf én voor anderen. Ook dat is zelfliefde. Bovenal, richt je aandacht op je positieve eigenschappen, je sterktes en talenten, en omarm de zaken waar je blij om bent. In plaats van te focussen op alle zaken die zogezegd vierkant draaien.
Sinds ik psychologie aan de VUB studeer, word ik vaak geconfronteerd met het thema zelfliefde. En confronterend is het zeker. Door een gebrek aan eigenliefde, heb ik mezelf vaak dingen in de weg gelegd, heb ik mezelf veel dingen ontzegd. Daar is niemand anders verantwoordelijk voor.
LIEFDE IS BESMETTELIJK
Als je positieve gedachtes hebt over jezelf hebt ervaar je ook positievere emoties en gevoelens. True love begint dus met zelfliefde. Hou je van jezelf? Dan straal je dat uit en moedig je anderen aan om ook van zichzelf te houden. En om van jou te houden, om de authentieke persoon die je bent. Hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer je ook anderen kunt liefhebben. Je trekt meer mensen en omstandigheden aan die je ondersteunen in wie je bent.
Teveel eigenliefde is dan ook weer niet goed. Want die staat liefde voor de ander in de weg. Wat dan weer onverbiddelijk leidt tot eenzaamheid. Maar dan gaan we de narcistische toer op ;-). Balans is, zoals dat met alles het geval is, het sleutelwoord.
Auteur: Britt
Foto: Unsplash
