De Tienenaars kregen op 6/05/2017 een geweldige Kunstroute in de schoot geworpen, onder begeleiding van een stralend zonnetje. Enkele TienenTroef medewerkers namen deel aan de Kunstroute (als bezoeker of als kunstenaar) en schreven een korte impressie over hun ervaringen. Want daar ging dit initiatief uiteindelijk om, de inwoners hun eigen stad via een heel andere beleving laten ervaren en lokale kunstenaars de kans geven de link met de Tienenaar te maken. De Kunstroute was een succes, en wie wil kan nog even nagenieten tijdens de ‘extended’ editie op 13/05 en 20/05 te LOODS of tijdens de finissage op 27/05/2017. Scroll zeker eens doorheen de fotogalerijen onder onze persoonlijke impressies.
Yana Vandeborne: Kunstzinnig in eigen stad
Verschillende stijlen, verschillende impressies, verschillende unieke locaties. Kortom, heel wat kunst om te ontdekken op een zonnige zaterdag. Met een ideale mix aan voor ieder wat wils en de nodige dosis vitamine D, is editie één van de Kunstroute een heus succes. Ook voor mij is het van begin tot eind een hele belevenis. Waar kunst in musea me na een tijd minder kan boeien, vliegen de uren hier voorbij alsof ze niets zijn: ik geniet van elke minuut, elke seconde… Ik vergeet m’n gsm, de mensen om me heen en ga op in de kunst rondom me. Ik kon geen betere manier wensen om deze zonnige zaterdag door te brengen. Tot volgend jaar.
Kim Rutten: Urban Jungle
Het leuke aan een stad vol menselijke maakbaarheid en gewoel is ook nog de ontdekking van het ongerepte, het afgeslotene of het desolate. En wanneer die verschillende kwaliteiten perfect in balans samenvallen, is dat meer dan mooi meegenomen. De Kunstroute gaf mij niet enkel artistieke bevrediging , maar liet mijn voyeuristische kant ook schaamteloos de bovenhand nemen. Binnenkijken in huizen, loodsen, tuinen, levens, passies en gedachten,… .
Zonder vastgepinde verwachtingen, maar wel met een min of meer uitgestippeld plannetje (mogelijkheden te over met 29 te bezoeken locaties), ben ik op 6 mei aan mijn kunstroute begonnen. Ik geef eerlijk toe dat ik eerder de locaties heb gekozen dan de kunstenaars. En het was de moeite. Zowel de locaties als de kunstenaars zorgden samen steeds voor een heel bijzondere ervaring … .
Ik heb Tienen tijdens deze route op een heel andere manier beleefd en aanschouwd. Van de prachtige tuin van ‘The Gatsby’ en ‘B&B De Koemet’, tot de verwilderde chaos bij ‘Stockmans Garage’. Van de mystieke sfeer bij ‘Kapel Cellebroeders’ tot de industriële uitstraling van ‘Atelier Night Light’. Van het grootse en verlaten pand ‘Parking Hangaar’ naar de eeuwenoude standvastigheid van ‘Het Spiegeltje’, om uiteindelijk te eindigen in het hedendaagse ontmoetingscentrum ‘Het Theatercafé’.
Met een meer dan voldaan gevoel vertrok ik van de afterparty aan ‘Het Theatercafé’, hopend dat er nog veel edities zullen volgen! Eén van de grootste troeven van Tienen is in mijn ogen dat deze stad nog vele onbeschreven bladen in haar boek heeft zitten, en de Kunstroute heeft alvast laten zien hoe mooi en vol mogelijkheden die onbeschreven delen wel niet kunnen zijn.
Alain Van Den Broecke: “Waarom we daar niet ophouden met leven; wanneer we op ons mooist zijn…”
Een naïeve lolita zegt wat we eigenlijk niet willen horen. Ze verleidt ons, kinderlijk maar doelbewust, om stil te staan bij onze eigen vergankelijkheid. Nele Sterkendries leeft zich beklijvend in, in het personage van haar monoloog, waarmee ze om 16u de Kunstroute aftrapt, haar Kunstroute.
“Wanneer we op ons mooist zijn”, de zinsnede blijft als een mantra door mijn hoofd spoken terwijl ik mijn eigen traject doorheen de Kunstroute wandel. Het lijkt alsof elke locatie, elk kunstwerk en elke artiest “op zijn mooist” probeert te zijn vandaag. Ik verdwaal in de verbeelding van de kunstenaars, doorheen de gangen van lang verlaten gebouwen, oude winkelpanden, achtertuinen en kelders.
De bevreemdende schilderingen van Van Der Maas en Eelen aan de Hennemarkt, de ultiem uitgebalanceerde fotografische abstractie bij Massart, het ontroerend gracieuze ballet van het Aria Ensemble en de desolate en beklijvende foto’s van Lotte Hendrickx,… ze maken een onuitwisbare indruk op de plek waar ze waren, op onze stad en op mij.
Kunstroute Tienen, zolang onze stad maar blijft leven, zoals nu, … wanneer ze op haar mooist is.
Lotte Hendrickx: Kunstroute
Omdat ik al enkele maanden contact had met organisatoren, Nele en Machteld, in verband met mijn deelname aan de kunstroute, leefde ik samen met hen al lange tijd toe naar die ene namiddag/avond op 6 mei. Na die lange weg, die veel onverwachte kronkels nam, was ik dus erg blij toen 6 mei er eindelijk was.
Ik begon de dag met een bang hartje: Zou er veel volk komen? Zouden de bezoekers mijn plekje, aan de rand van de route, wel vinden? Zouden ze misschien overwegen om me over te slaan?
Maar niets bleek minder waar. Naar mijn beleving was het een waar succes. Geen moment heb ik met mijn duimen gedraaid. Het zo gevarieerde publiek, dat een kijkje kwamen nemen, was oprecht geïnteresseerd. Sommige mensen kwamen zelfs een tweede keer terug, wat echt wel voor voldoening zorgde.
Anderen hadden dan weer bijzondere reflecties op mijn fotoreeks of deelden intieme verhalen, die bij hen naar boven kwamen dankzij mijn werk. Een complimentje dat ik niet snel zal vergeten over mijn bijhorende fotoboekje was “Het is net een juwelendoosje!”.
Kunstroute was voor mij echt gewoon een top ervaring. Eentje om nooit te vergeten. En al had ik de kunstroute ook graag als bezoeker beleefd; van zodra er een volgende editie komt, sta ik sowieso vooraan in de rij om opnieuw deel te nemen!
Zie ook voorgaande artikels over de Kunstroute:
- Portretten van de kunstenaars
- We’ve all been there (dagboekfragment 2)
- Wie weet slaat u zelf weer aan het puzzelen? (dagboekfragment 1)
