Letters and Bullets: het brein van Cynthia Vertessen.

2 maart 2018. Een sneeuwtapijt en ijskoud, maar ik word warm ontvangen door Cynthia Vertessen in haar appartement in een prachtig herenhuis, waar de witte muren opgevrolijkt worden door foto’s, handlettering materiaal, vele (heel veel) plantjes en gouden schoenen.

Cynthia Vertessen is een nineties kid (27 jaar) uit Boutersem, die sinds 2 jaar in Tienen vertoeft en haar derde thuis in Brussel heeft. Fotografe, reportagemaker, Instagramfreak en zeer artistiek aangelegd, maar toch erg bescheiden over de succesverhalen die ze reeds op jonge leeftijd geschreven heeft. Het siert haar. Ietwat zenuwachtig zit ze voor me voor haar allereerste interview ooit, maar beetje bij beetje smelt ze als sneeuw voor de zon en ontdek ik een goedlachse, grappige dame met een eigen, uitgesproken mening. En eentje die graag eet, want de koekjes staan al op tafel.

“Mijn leven is een samenraapsel van toevalligheden.”

Je bent fotograaf, reportagemaker en verslaafd Instagrammer. Wat heeft geleid tot die keuzes?

Ik heb destijds de keuze gemaakt om aan het RITS in Brussel ‘regisseur, film en televisie’ te studeren. Allemaal erg leuk, maar ik had de nodige ratio om te weten dat je enkel met heel veel ‘chance’ hier een succesvolle carrière van kan maken. Ik heb dan een extra opleiding gevolgd voor leerkracht Beeldende en Audiovisuele kunsten, omdat ik niet kan stilzitten. Merk je dat niet? Mijn leven is een samenraapsel van toevalligheden.

Na die opleiding kreeg ik een telefoontje van de overheid met de vraag of ik interesse had in een creatieve job waar veel fotografie aan te pas kwam.  Gepakt en gezakt vertrok ik enkele dagen later naar Zweden. Met mijn loodzware trekkersrugzak vol fotografiespullen ging ik in de luchthaven op zoek naar mijn team. Zo gênant, want die stonden daar allemaal in maatpak en ik als een typische toeriste met stevige stapschoenen die de koude ging trotseren. Maar mijn test was geslaagd en zo ging ik in 2014 aan de slag als fotografe.

Daarnaast ben ik freelance fotografe en reportagemaker in bijberoep (https://www.cynthiavertessen.be/). Verder hoop ik met Studio Vertess (https://www.studiovertess.be/) een nieuw project te kunnen starten met workshops handletteren, moderne kalligrafie en bullet journaling. Ik breng mijn leven graag in beeld en toon dit aan iedereen door middel van mijn Instagramaccount.

Handletteren en bullet journals zijn hot items. Maar wat is het?

Handletteren brengt mij tot rust. Het is de perfecte bezigheid om je gedachten te verzetten en je kan er erg leuke dingen mee doen. Ik ben ermee gestart nadat ik het in Nederland had leren kennen. Na mijn afstuderen had ik al 4 à 5 jaar geen potlood meer in mijn hand gehad, maar het begon weer te kriebelen. Handletteren is het tekenen van letters in alle stijlen, vormen en maten veelal met speciale stiftjes. Ik maak er leuke quotes en kaartjes mee.

Bullet journaling is een toffe manier om alles wat je kwijt wilt, in een boekje op te schrijven. Dat gaat van to do-lijstjes tot inspiratie, boodschappen en afspraken. Opgevrolijkt door leuke tekeningen, quotes, enzovoort. Een moderne manier van een geschreven agenda bijhouden zonder honderden post-its verspreid over je woning.

“Je moet het ijzer smeden als het heet is.”

Jij bracht deze hype naar Tienen met je eerste workshops hier. Komen er nog meer?

Lisa-Marie van 3L Buurtkantine vroeg me of ik een workshop wilde geven. Wat aarzelend hebben we dit opgestart, maar we schrokken hoe snel de inschrijvingen binnen stroomden. In no time waren alle data volzet. Ondertussen zijn er al twee workshops gepasseerd en smaakt het naar meer.  Ik geef voornamelijk via Femma workshops in regio Brussel, Leuven en Hasselt. Zo ben ik in maart en november al de hele maand bezet doordat ik wekelijks workshops geef.

Met Studio Vertess wil ik graag een stapje verder gaan. Ik droom ervan hier een eigen zaak van te maken. Maar alles stap voor stap en niet overhaast. De hype is NU, dus ik moet ook geen jaren meer wachten. Je moet het ijzer smeden als het heet is. Daarom speel ik met het idee om met het eerste lente- of zomerzonnetje mijn terrasdeur open te gooien en hier in mijn living een workshop te geven. Een tof muziekje, lekker hapje en drankje en de sfeer zit erin.

De vraag naar tekencursussen voor kinderen werd me ook al gesteld, dus ook daar laat ik wat ideeën borrelen in mijn hoofd. Het moet natuurlijk ook allemaal in mijn drukke agenda passen.

Van een druk leven gesproken. Je bent ook zelfstandige in bijberoep. Heb je Tienen al kunnen ontdekken?

Ik ben inderdaad fotografe en reportagemaker in bijberoep. Ik doe het liefst babyshoots, die zijn zo schattig! Ik plan ook ieder jaar enkele huwelijksreportages naargelang mijn agenda. Ook mijn hond, een shiba inu, mag al eens model staan. Ze heeft immers haar eigen, succesvolle Instagrampagina (shiba_inumika). Portretten zijn meer mijn ‘ding’, daarom zal je niet gauw architectuur of landschapsfoto’s in mijn portfolio terugvinden.

Ik werk regelmatig mee aan kunstprojecten; waarbij ik het onderdeel video voor mijn rekening neem. Onlangs was ik nog in Chemnitz met performance kunstenares Marie Julia Bollansée. Sinds ik 7 jaar geleden een korte documentaire over haar maakte, werken we nu op regelmatige basis samen. Ik ben nu zowat haar vaste cameravrouw en dat vind ik echt zalig.

Druk druk druk, zo kan je mijn leven wel omschrijven. Ik moet dus ook met het schaamrood op mijn wangen bekennen dat ik de voorbije 2 jaar nog niet veel in Tienen vertoefd heb, doordat ik altijd tot erg laat werk. Mijn favo plekjes zijn Het Zwak Moment, 3L Buurtkantine en het Foodtruckfestival in het stadspark. Zo’n hippe evenementen mogen er trouwens meer zijn. Haal de mosterd eens in Nederland waar bijvoorbeeld Flavourites – live shoppen bij webshops – georganiseerd wordt. Ik mis ook een plek waar ik mijn tekenmateriaal kan halen, een Dille & Kamille (waar al mijn planten vandaan komen) en Scandinavische home decoration. Ik ben enorme fan van Søstrene Grene, Maison du Monde, Juttu, en Sissy Boy … als het maar Scandinavisch oogt. Die natuurlijke kleuren zijn rustgevend en het is gewoonweg ook mooi.

Weet je waar ik misschien wel eens iets mee zou willen doen? De Paterskerk, prachtige locatie voor een fototentoonstelling of misschien een workshop in open lucht!

Hoe zou jij Tienen beter willen leren kennen?

Communicatie, interactie …

Op het platteland – want ik kom van de boerenbuiten – kent iedereen iedereen. Hier ken ik na twee jaar mijn onderburen van de eerste en tweede verdieping, omdat je elkaar eens tegenkomt op de gang. Eén van mijn overburen heb ik dan weer toevallig leren kennen door het verhuizen. Ik ken ook Lisa Marie en Noémie Peeters (het grafisch talent van TienenTroef) omdat ik met haar gestudeerd heb. Maar dat is het zowat.

Meer buurtwerking lijkt mij een fijne opportuniteit om elkaar te leren kennen, een groot straat- of buurtfeest. Ik zou alvast op de uitnodiging ingaan en ze met plezier zelf handletteren.

Kort gezegd: ik vind dat we meer met elkaar moeten babbelen in Tienen. Ik moet misschien ook wat meer buiten komen, ik weet het, en misschien is het wel een leuk idee om de zomerse evenementen te fotograferen.

Ik denk erover na.

 

Kusje aan TienenTroef – Cynthia

 

Auteur: Evy Ceusters

Foto’s: Jeroen Geladé