“Over twee weken zal het hier wel anders zijn…”, bedenk ik als ik het vreedzame Hakendover binnenrijd. Het is zondagochtend en het dorp lijkt nog wat te slapen. In het Paasweekend zal het hier weer letterlijk over de koppen lopen worden. Halverwege de Oude Heerweg ligt de (M)eat and Greet, de lokale buurtwinkel van Kristof Verbiest.
Kristof Verbiest (39) is een rasechte Tienenaar, die nu ondertussen al 10 jaar in Hakendover woont. “Ik ben opgegroeid in de Grijpen, achter het station, maar ik kom eigenlijk al meer dan 25 jaar naar Hakendover. In het middelbaar ben ik beginnen voetballen bij Hakendover en maakte ik hier mijn vrienden. Terwijl anderen na schooltijd in Tienen op café gingen, snorde ik op mijn brommerke naar de Korenbloem hier in Hakendover. Het was logisch dat ik hier zou komen wonen.”
Buurtwinkels zijn opnieuw in de opmars.
Het is altijd een droom geweest om een zaak te beginnen. Het lag eigenlijk voor de hand: ik kom uit een familie van ondernemers. Mijn ouders hadden vroeger de slagerij in de Leuvensestraat. Mijn neef heeft slagerij Verbiest op de Waaiberg. (M)eat and Greet is echter veel meer dan een slagerij. Ik wou heel bewust een buurtwinkel beginnen. Je kan hier terecht voor fijne vleeswaren, maar ook voor je brood, fruit en groenten en zelfs verse hoofdschotels: Tiense waterzooi, lasagne, quiches, stoofvlees, … We maken ook kant-en-klare schotels die mensen kunnen komen afhalen. Ik probeer ook om elke week een nieuwe specialiteit aan te bieden.
Maar los van het aanbod is de essentie van de zaak haar sociale functie. Op zaterdag- en zondagochtend loopt de zaak vaak helemaal vol. In het begin dachten we: “Oei, we moeten sneller doorwerken, want de mensen moeten lang wachten.” Maar de mensen bleven eigenlijk zelf rondhangen en babbelen met elkaar. Dat menselijk contact staat centraal. Als je mensen alleen in de winkel hebt, word je daardoor soms een soort van biechtvader. Mensen hebben nood om hun verhaal kwijt te kunnen. Daarom noemden we de zaak ook (M)eat and greet. Een woordspeling op ‘meet and greet’. Ik kende hier al heel veel mensen, van het voetbal, de processie, … Iedereen kent iedereen hier. Hakendover heeft een heel actief verenigingsleven. Er is hier elk weekend wel iets te doen.
We hebben onze zaak letterlijk en figuurlijk in het hart van Hakendover gelegd, in de oude burgemeesterswoning. We zijn een erg hechte gemeenschap. Daarom dat een Hakendovenaar liever geen Tienenaar genoemd wordt, we beschikken over een gezonde dosis chauvinisme over ons eigen dorp.
Geen misplaatst chauvinisme, nu met de Paardenprocessie van Paasmaandag in het verschiet.
Het hele dorp leeft op in het paasweekend. Het begint al op donderdag en loopt door tot en met de volgende dinsdag en opnieuw in het weekend daarop, ‘Beloken Pasen’. Het is een lang uitgetrokken feest van samenzijn in de vele gelegenheidscafeetjes: bij Bamps, bij Fippe, De welkom, Maures, bij Simons, bij Rafke en barn Louie of bij ‘De Zaligmaker’, die zelfs mogelijk een permanente brasserie gaat worden. De paardenprocessie brengt iedereen samen. De laatste acht jaar loop ik trouwens mee in de processie als Jezus in het tafereel ‘Jezus de kindervriend’.
Sinds vorig jaar hebben we ook een klein eigen projectje tijdens die feestdagen. Wij leveren aan vele van de gelegenheidscafeetjes een bijzonder bier: 7PK. Dat bier wordt gebrouwen in ‘De Winning’, een bijzondere organisatie, die mensen met een beperking tewerkstelt, die op de reguliere arbeidsmarkt moeilijk aan werk geraken. Zij steunen met de productie van dat bier de ambachtelijke inzet van het Brabants Trekpaard. Zo was de link met Hakendover en de paardenprocessie snel gelegd natuurlijk en steunen we ineens ook het goede doel, alle opbrengsten gaan naar hen. Dit jaar hebben ze ook een tweede bier op de markt gebracht, de donkere 9PK, dus nu bieden we ze allebei aan. Ook hier in de zaak.
Dat sociale ondernemerschap zit je wel in de vingers. Je organiseert binnenkort bijvoorbeeld ook een vernissage voor Tiens kunstschilder Jaak Villeneuve.
Klopt. Ik ken Jaak al jaren. Mijn moeder is zorgverlener bij Jaak in stichting Delacroix. Hij was eigenlijk altijd al kind aan huis bij ons. Samen met Robbe Hindryckx organiseer ik nu voor de tweede keer een tentoonstelling van zijn werk. De eerste keer was hier in Hakendover, in de Korenbloem. We waren voor deze editie nog op zoek naar een locatie en toen lazen we over de opening van het nieuw ontmoetingscentrum ‘De Buksboom’ in Bost. Dus op 29 april 2018 brengen we daar weer werken van hem samen. Gewoon uit sympathie. Jaak Villeneuve was voor ons trouwens ook de terechte winnaar van ‘Kunstenaar van het Jaar’ op jullie Gala van de Tiense Troeven!
Auteur: Alain Van Den Broecke
Foto’s: Annemie Verboomen
