Opwarmen @ de keuken van Astrid.

Zeven februari 2018 zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan als de koudste avond OOIT. Of toch voor zover ik mij nog wezenlijk kan herinneren (neem die ‘voor altijd’ dus ook maar met een korrel zout, toch wat herinneringen betreft). Het kostte me in ieder geval heel wat moeite om de innige omhelzing met mijn radiator, alsook de teleurstelling rond het niet vinden van mijn handschoenen, te laten voor wat het was en op de fiets te springen. Wollen sokken van de hubbie bleken trouwens een even goede bescherming voor mijn handen te zijn. De tijd is me vaak te slim af, maar deze keer leek mijn fietstocht wel eindeloos te duren. Na enkele eeuwen kwam ik toch aan in de Distelstraat nummer 35, oftewel De keuken van Astrid en haar hartverwarmende eten.

Astrid, wat is jullie band met Tienen?

Ik (26) woon hier nu bijna één jaar (sinds april 2017) in Tienen, samen met mijn man Nico (29) en onze dochtertjes Floor (4) en Suze (3 maanden). Wij zijn, net zoals vele bewoners van deze stad, afkomstig van het Leuvense en uitgeweken naar Tienen. De ideale locatie van onze huidige woonst (dichtbij het station en op loopafstand van de winkels), alsook de gunstige prijs deden ons overstag gaan voor Tienen. We wensten heel graag in een stad te wonen, waar alles dichtbij is, en het huis diende instapklaar te zijn. De vorige bewoners van ons huis waren per toeval ook Leuvenaars en wilden het huis heel graag aan ons te verkopen. Zij lieten ons reeds weten dat ze het heerlijk wonen vonden in Tienen, en dat enthousiasme is ook wel op ons overgeslagen. We hebben bijvoorbeeld al gemerkt hoe rustig het in onze tuin kan zijn in vergelijking met Leuven, waar de stad altijd wel te horen was. Mensen spreken je ook aan en dat is iets waar we nog aan moeten gewend raken. Toen ik nog naar Brussel pendelde, ben ik vaak best laat van het station naar huis gelopen, zonder me ooit onveilig te voelen. Dat was in Leuven soms ook wel wat anders. Ik was ook verbaasd te ondervinden dat in Tienen heel wat leuke winkeltjes te vinden zijn! We zijn positief verrast over de gemoedelijkheid van onze nieuwe stadsgenoten en dat wil ik graag doortrekken in het concept van ‘De keuken van Astrid’.

Waar komt je passie voor eten vandaan?

Ik denk dat de passie voor koken er van kindsbeen af is ingelepeld. Mijn mama was een ‘echte’ huisvrouw, die ons dagelijks vers gemaakt eten voorzette en zelfs haar eigen bouillons trok. Ze pluimde nog net niet de kip. Wanneer ik soms zin had in iets anders, pakte ik al snel de plaats aan het fornuis over. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik als ontbijt een omelet aan het bakken was… ik kwam toen net boven het aanrecht uit, maar was wel al met mijn pannetje in de weer. Toen ik in het middelbaar aan mijn ouders vertelde dat ik eigenlijk graag naar de hotelschool in Koksijde wou, zagen zij dat echter niet zitten. Ze dachten dat het om een bevlieging ging. Ik heb me dan enkele jaren eerder afzijdig gehouden van het koken. In de plaats daarvan ben ik voor kleuterjuf gegaan. Tijdens mijn studies heb ik dan wel bij een bakker gewerkt, en later als studentenjob bij mensen aan huis gekookt, onder andere bij een mevrouw die werkte aan een paleo kookboek. Het was deze mevrouw die mij liet weten dat ik eigenlijk heel goed was in koken. Ik heb dan meegewerkt aan enkele recepten voor haar kookboek. Het initiële idee voor de zaak was dan ook een soort van kok aan huis te worden, maar dan zou ik eigenlijk een hoge prijs moeten aanrekenen voor mijn diensten, en dan kom je in een soort van niche terecht met een specifiek doelpubliek. Ik wou net de ‘gewone’ mensen uit de omgeving bereiken.

Hoe ben je ertoe gekomen om ‘De keuken van Astrid’ te starten?

Tijdens mijn pendelavontuur naar en van Brussel is het idee ontsproten om een gezonde take away dienst op poten te zetten. In vergelijking met Leuven, vonden we het aanbod in Tienen op dat gebied eerder beperkt. Ik had bij thuiskomst vaak geen fut meer om te koken en dus werd er al snel naar fastfood gegrepen. Want zelfs bij initiatieven als HelloFresh moet je wel nog steeds kokkerellen en achteraf de keuken opruimen. De zaak heeft enkele jaren later effectief vorm gekregen in mijn hoofd toen ik zwanger was van Suze en ik zonder werk kwam te vallen. Ik leg de nadruk op gezond eten omdat ik dat zelf heel belangrijk vind. Ik maak bijvoorbeeld geen overvloedig gebruik van boter en room en kook altijd vers. Tijdens mijn eerste zwangerschap ben ik heel wat kilo’s aangekomen en heb ik erna dus ook heel wat diëten uitgeprobeerd om die kilo’s terug kwijt te raken. Wat voor mij het beste werkte was gewoon met gezond verstand koken en dat pas ik nu ook toe in ‘De keuken van Astrid’. Het is niet de bedoeling dat ik hier stinkend rijk van word. Ik doe dit omdat ik het graag doe. Ik heb lange tijd meegesurft met de massa, en nu volg ik mijn passie. Dat zorgt ervoor dat het, sinds de start van dit project, nog geen dag heeft aangevoeld alsof ik aan het werk was!

Hoe werkt ‘De keuken van Astrid’?

Op 1 januari zijn we officieel gestart, mensen konden via onze website gerechtjes bestellen of bellen, en tevens vragen voor levering. We hebben helaas al snel ondervonden dat het voor ons niet haalbaar was om te leveren. Vanaf februari werd deze service dan ook niet meer aangeboden. In de plaats hebben we wel een wachtkamertje in de gang ingericht. De mensen dienen doorgaans een vijftal minuutjes te wachten vooraleer het eten kan worden meegegeven, omdat ik alles op het moment zelf in potjes doe, zodat de smaak van de potjes niet in het eten kruipt. Ik gebruik trouwens enkel verpakkingen die composteerbaar zijn.

Er is een vaste menukaart, gebaseerd op klassiekers die iedereen doorgaans wel graag lust, maar waar niet iedereen tijd voor heeft om te maken. Elke week is er ook een special, en dat is dan vaak een vegetarisch of vegan gerecht. Ik bestempel het wel niet zo, want dat klinkt voor de meeste mensen nog niet als muziek in de oren 😊. Ik wil gerust gerechtjes op vraag aanpassen, maar ik blijf weg van intoleranties. Ik kan gewoon niet garanderen dat er geen sporen in het eten zitten van bijvoorbeeld noten. Ik heb geen industriële keuken en de keuken wordt ook gebruikt om voor mijn gezin te koken. Sinds 2018 is het niet meer verplicht om een koksdiploma op zak te hebben om te koken voor commerciële doeleinden, dat is wel een geluk. We hebben wel wat kleine aanpassingen moeten uitvoeren en wanneer ik kook zal ik steeds handschoenen aandoen en mijn haar opsteken.

‘De keuken van Astrid’ is open op maandag en dinsdag en donderdag en vrijdag. Ik doe niet aan massaproductie, ik maakt steeds een beperkt aantal porties en probeer wat in te schatten wat de vraag van de dag zal zijn. Dat is momenteel nog een proces van trial and error. Ik kook ook graag voor groepen, bijvoorbeeld bij mensen thuis. Ik doe dat nu al op chirokamp. Ik denk dat we de grootste chiro van het land zijn en ik neem het koken voor de groep vegetariërs voor mijn rekening (een twintigtal mensen).

Ik vind het nu leuk om te zien dat niet enkel onze ouders en vrienden eten bij ons komen halen, maar tevens mensen uit de buurt komen aanbellen. Dat was de bedoeling en ik ben wel blij dat mijn concept lijkt te werken. Mijn klanten wonen voornamelijk binnen een straal van een kilometer bij mij vandaan. De prijs van de gerechtjes ligt tussen de 5 EUR en de 15 EUR, op die manier heeft iedereen de mogelijkheid een gerechtje uit te kiezen. Of ik nog grote dromen heb? Ik heb niet de ambitie om haute cuisine aan te bieden, maar op termijn met ‘De keuken van Astrid’ een pand uitbaten zie ik wel zitten.

Wat zijn je favoriete plaatsjes om zelf te gaan eten/drinken in Tienen?

We vinden het aangenaam eten in brasserie Tiens. Hun concept ligt ook volgens ons wat in het verlengde van wat wij doen. De sfeer is er heel gemoedelijk en het is makkelijk om  de kindjes er mee naartoe te nemen. Ze kunnen er met krijt op het bord spelen. We hebben er ook wel een persoonlijke klik met het personeel. De tweeling die er werkt is blijkbaar te vroeg geboren, net als onze Suze. Hetzelfde geldt voor de 3L Buurtkantine. Toen Suze nog in het ziekenhuis lag, ben ik vaak in de 3L Buurtkantine gaan lunchen. Het contact met Lisa-Marie liep ook al snel vlot. Nu ga ik er nog vaak lunchen. Je zou denken dat wanneer je als job thuis kookt, er altijd eten voorhanden is, maar dat eten is om te verkopen. Onlangs zijn we ook bij haar gaan brunchen. Ik vind het eten van Lisa-Marie super, net wat anders dan doorsnee met geweldige smaken. Er wordt binnenkort een nieuwe zaak geopend in Tienen, Grand-Mère. Qua eten zullen zij in lijn liggen van wat wij doen, maar hun concept is dan wel weer anders (echt uit gaan eten in plaats van take away). We zien die zaak dus niet als concurrentie en vinden het net leuk dat er meer en meer initiatieven in Tienen oppoppen. Dat is ook nog het handige aan deze stad, je moet je niet op een nichemarkt smijten, er is nog genoeg ruimte. In Leuven ben je daar al wel toe verplicht omdat er zoveel aanbod is (bijvoorbeeld enkel focus op soep).

Dat is ook nog het handige aan deze stad, je moet je niet op een nichemarkt smijten, er is nog genoeg ruimte.

We zijn ‘s avonds doorgaans thuis met de kids, dus veel tijd om uit te gaan eten of drinken is er (nog) niet. Verder zijn we wel al eens in Het Zwak Moment beland, een gezellig cafeetje! Geen bompacafé zoals je er initieel veel aantreft. Nico is ook al eens binnengewandeld in Pand10 toen hij terugkwam van een OHL wedstrijd en was best onder de indruk. We hebben al veel goede dingen over Dieu gehoord, dus die eetplaats willen we nog heel graag ontdekken. Het foodtruckfestival HAP afgelopen zomer was volgens mij ook een voltreffer. Toen we volop aan het flyeren waren als reclame voor onze nieuwe zaak, zijn we ook in broodjeszaak ’t Baguetje terechtgekomen. We werden er enorm vriendelijk onthaald en mochten zelfs onze flyers achterlaten. We vroegen eerst of dat geen probleem was, misschien zag hij ons als concurrentie. Dat wuifde de zaakvoerder echter weg met de commentaar dat ons stoofvlees geen concurrentie was voor hun broodjes 😉, en dat we mekaar best zoveel mogelijk konden helpen. Dat is wat ik dus bedoel met die gemoedelijkheid in Tienen.

Zijn er verder nog positieve of negatieve punten op te merken over Tienen?

Ik denk dat er best al wat positieve punten hierboven zijn aangehaald. Het is misschien niet zo een voor de hand liggend pluspunt, maar het ziekenhuis hier in Tienen (Regionaal Ziekenhuis Heilig Hart Tienen) vinden we ook absoluut top. Toen Suze prematuur werd geboren, zijn we heel goed opgevolgd door het ziekenhuispersoneel en dat personeel werd ons ook wat eigen, omdat het voornamelijk dezelfde mensen waren waar we contact mee hadden. In Leuven is dat heel anders en heb je voornamelijk heel wat wisselend contact met stagiairs en dergelijke. Als we dan een negatief punt zouden noemen, dan is dat het gebrek aan parkeergelegenheid onder andere door de werken. Dat is echter niet eigen aan deze stad en zal misschien ook wel verbeteren na de werken. We wonen hier gewoon heel graag en misschien hebben we het huis ook wel op het juiste moment aangekocht. Er zijn heel wat plannen om de buurt rond het station te verfraaien en de wegenwerken zullen ook wel een meerwaarde met zich meebrengen voor de buurt .

Heb jij het water al in de mond gekregen van dit artikel  en wil je graag een gerechtje bestellen bij ‘De keuken van Astrid’? Klik dan hier voor haar website waar je rechtstreeks kan bestellen, of check haar facebookpagina voor meer nieuws.

Auteur: Kim Rutten

Fotografe: LOHX photography