White Winter Hymnal van de Fleet Foxes sterft uit in de luidsprekers van de autoradio. Het lijkt gepast. Meewarig ontwaken we uit onze winterslaap en op wankele benen steken we voorzichtig onze snuit vooruit in de vochtige boslucht. Er hangt belofte in de lucht. Een nieuw begin. Lente. De wereld begint opnieuw aan haar cyclische transformatie. De drie Gratiën dansen van hun renaissancedoeken af.
De straatstenen van onze stad kraken van verwachting. Er is hen ook een transformatie belooft. 2020, Tienen Transformeert. De stad wordt uitgedaagd. De 21ste eeuw is nu echt begonnen. Achterom kijken naar verloren waarden is zinloos gebleken. Muren opwerpen is vruchteloos gebleken. Het is onwards and upwards vanaf nu. Een nieuwe identiteit vervel je niet als een afgeworpen slangenhuid. Een nieuwe eigenheid dat is werken. Het DNA ligt vast maar we cultiveren nieuwe rituelen en symbolen die de lijnen van ons nieuwe lijf tekenen. Het vraagt lef. Het vraagt durf. Het is met de tenen over de rand van de springplank naar beneden staren. Onvoorstelbaar eng, maar in het wonderlijke vooruitzicht dat je nadien nooit meer dezelfde zal zijn.
De lente is het uitgelezen moment om de start van deze reformatie in te luiden. Een organische katalysator die de Tienenaars op straat zal roepen. Op zoek naar hoe het beter kan. Op zoek naar een gezelligheid die heimwee veroorzaakt. Op zoek naar een levendigheid die ver buiten haar grenzen zal uitstralen. Klaar om achter te laten wat ons ooit verdeelde. De ruzies van gisteren laten verdampen in het zonlicht. Wat schieten we in hemelsnaam op met het vasthouden van onze verwensingen. Als ik mag kiezen hoe dat er dan wel uit zal zien? Veel zon. Veel terrasjes. Gezellige drukte. Lachende gezichten. Vanzelfsprekende verdraagzaamheid. Een stad van mensen.
Wat de aangekondigde metamorfose zal opleveren is niet helemaal duidelijk. Hoe ze gaat verlopen is evenzeer een raadsel. Grote volksvergaderingen werden samengeroepen. Het conclaaf opengebroken. Er is geen tijd meer voor dogma’s. Tenzij die van de transsubstantiatie. De stofwisseling. Het brood in het lichaam. De wijn in het bloed. Letterlijk. Geen ruimte voor twijfel. De grondstoffen van de stad mogen wisselen. De toekomst wacht.
“And turn the white snow, red as strawberries in summertime”
Auteur: Alain Van Den Broecke
Afbeelding: unsplash.com
