Of de bloemen dan toch alvast… . Elke dinsdagochtend en donderdagavond rijdt Frank naar Tilburg om verse bloemen uit te kiezen en te verkopen aan de Tienenaars.
Potpourri Papaver
Hun bloemenwinkel, De Papaver op de Kalkmarkt, werd onlangs in een nieuw kleedje gestoken en ruikt welriekend naar…. nu ja, bloemen. En nog wat andere (goede) geurtjes die ik niet meteen kan thuisbrengen. Ik ben kennelijk niet de enige. Frank: “Wanneer klanten polsen naar de specifieke geur die we in de winkel verspreiden, ruiken ze de mengeling van bloemen en kaarsen die er te koop staan. Dat kunnen we helaas niet in een potje steken.”
Wat je wel in de vernieuwde winkel kan terugvinden? Toffe decospulletjes van Serax, D&M, Pomax,… , uitgestald op strakke industriële schappen, en warme houtaccenten in het interieur die wat bohemian warmte injecteren. En natuurlijk het grote assortiment aan (verse) bloemen en planten. Weet je niet goed wat je wil (mijn alledaagse probleem…), of heb je geen groene vingers en wens je graag wat advies? Dan helpen Frank en Christine je met plezier verder! Ik nam de proef op de som en vroeg naar de ideale planten voor in mijn bloembakken aan de voorkant van de straat. Welja, bloembakplanten dus… . Plantjes die niet al te veel zon of liefde nodig hebben. My cup of tea. G
Groen piekt
Ook in plantenland heersen er blijkbaar trends en ik ben wat passé met mijn bloembakvulwens. Maar pannekoekenplantjes zijn dan wel nog in, al loopt die hype ook wat op zijn einde. Wildgeschikte boeketten worden ook meer en meer gevraagd. In het algemeen zijn Frank en Christine content dat ‘groen’ terug hip is en dan vooral bij jonge mensen. Ik ben benieuwd naar de lievelingsbloem van Frank: “De tulp”. Omdat dat typisch Tilburgs is? “Nee, de tulp kleedt een ruimte gewoon heel gemakkelijk aan. Je zet het in een vaas en het doet zijn eigen ding.” Ik probeer dus in de toekomst swingende tulpen te spotten.
In De Papaver kan je ook terecht voor complexere vraagstukken dan die van de bloembakplanten. Ben je op jacht naar een specifieke plant, dan kunnen Frank en Christine deze doorgaans voor jou bemachtigen. Frank en Christine creëren dagelijks limited editions. Elk boeket is eigenlijk een uniek stuk op het gevoel en maat van de bloem gekozen. Zowel Frank als Christine stellen de boeketten samen, Christine haar werkervaring in verschillende andere Tiense bloemenzaken en een cursus bloemsierkunst komen hierbij goed van pas.
In goede en slechte tijden
Het powerkoppel achter De Papaver is geboren en getogen in Tienen en later uitgeweken (zo een 100 meter toch…) naar het naburige en rurale Neerlinter. Wanneer ze wat nood hebben aan ontspanning of een rustig plekje, is thuis dan ook the place to be. En wanneer de huisdeur dichtvalt, kan het ook wel eens voorvallen dat het waterke voor de planten vergeten wordt. In De Papaver heerst er dan weer absolute professionaliteit.
In september zullen zij 19 (!) jaar hun bloemenzaak uitbaten. Samen welteverstaan (dubbel !). Frank neemt voornamelijk de aankopen op zich, Christine zorgt voor de creatieve insteek. En die samenwerking verloopt doorgaans van een leien dakje. Ik vraag me af of ze dan ‘s avonds nog veel aan mekaar te vertellen hebben.
Frank: “Onze conversaties hebben niet te lijden onder ons werk, net omdat we weinig tijd hebben tijdens de werkuren om goed met elkaar te babbelen. Onze dagdagelijkse taken slorpen ons dan echt wel op. Maar we hebben vaak niet het gevoel dat we ‘werken’. Je kan ook niet 19 jaar een zaak openhouden zonder dat als een passie aan te voelen.” Passievolle mensen, dat heb ik inderdaad al begrepen. Misschien is relatie-advies ook wel een nevenactiviteit die de Papaver kan aanbieden?
Sommige klanten gaan ook al 19 jaar mee. Frank: “We zien heel wat families van achter onze toonbank evolueren. We voelen met hun mooie en leuke momenten mee – zoals communies, doopsels, trouwerijen – maar ook met de zware stukken in het leven.” Oorspronkelijk kon je De Papaver in de Peperstraat vinden (waar nu La Piccola Cantina is), maar 9 jaar geleden zijn Frank en Christine uitgeweken naar de meer centrale ligging aan de Kalkmarkt.
Gat in/aan/op de markt van Tienen
De ‘nieuwe’ locatie zorgde niet enkel voor meer werkruimte, maar ook voor een grotere link met de Grote Markt. Maar die is volgens Frank wel toe aan heropleving: “De horeca heeft denk ik mee de sleutel in handen om Tienen, en dan toch zeker de Grote Markt, te laten opbloeien. Om mensen langer in de stad te houden. Op dit moment is onze markt ook wel wat sfeerloos, maar de heraanleg belooft veel goed te maken… .“
We stellen Frank ook de vraag of Tienen een ‘moeilijke’ markt is? Frank: “De Tienenaars zijn toch wel een specifiek publiek. Heel wat Tienenaars winkelen, zeker vroeger, liever niet in de eigen stad. Het is ook moeilijk om de Tienenaar naar buiten te lokken. De inwoners moeten zich wat positiever opstellen naar de eigen stad, het project ‘De Tien’ leek hierin te willen investeren. Helaas is de push na afloop van het project precies wat weggeëbd.”
Frank en Christine zetten hoog in op kwaliteit en service om zich wat te differentiëren op de markt. Frank: “En niemand is zo zot om tweewekelijks naar Nederland te rijden, daar zijn wij ook wel het buitenbeentje in.” Of ze zelf nog leuke plekjes weten in Tienen? Frank: “Wij bezoeken heel wat zaken in Tienen, Spijshuis Dieu, Gambrinus, Pipas,… . Maar dat heeft ook wel wat met wisselwerking te maken. Wij leveren ook aan heel wat zaken bloemen.”
De ‘Money Plant’ & de ‘Olifantspoot’
Wanneer ik Frank bedank voor het interview, merk ik twee planten op die broederlijk langs elkaar staan. Het zijn de twee plantensoorten waarover mijn man en ik hebben gebekvecht. In de Ikea, de professionele relatietester, dus daar keek niemand van onze discussie op.
De ene plant heeft als bijnaam de ‘Money Plant’, de ‘stam’ bestaat eigenlijk uit sierlijk vlechtwerk en de plant kan best groot worden. Mits de juiste zorgen. Duh, die wou ik. Maar de man twijfelde over dat laatste deel, onze zorgen. Ik was op dat moment zwanger, dus die bedenking kwam niet bepaald op het juiste moment. Peanuts toch, zo een plant in vergelijking met een baby? Het andere schepsel draagt de naam ‘Olifantspoot’, en deed me vooral denken aan de keren dat mijn man terugkwam van de kapper met een mislukte creatie op zijn hoofd. Hij vond de plant voornamelijk schattig.
Inmiddels is onze dochter geboren, dragen we goed zorg voor haar en die Money Plant, en draagt zij op haar beurt het kapsel dat lijkt op de kruin van de ‘Olifantspoot’. Maar bij haar is het effectief schattig. En zo hebben we alles wat we willen, toch?
Auteur: Kim Rutten
Fotografe: LOHX Photography
