De man naast me is zabberend op mijn schouder ingedommeld. Niet opzettelijk, dat zou ik hem niet durven verwijten, al geniet hij zienderogen van…
Categorie: TienenSchrijft
Neuzeneus je weg in mijn haren, mijn lief want straks komen ze, de grotemensenhanden. Streel ze, tem ze, bedwing ze met je ruiker, Verdwaal…
EPOS Er waait een nieuwe wind door Tienen met warme mediterrane lucht. U herinnert zich ongetwijfeld de zomerse lenteavonden in april en als er in…
Strikt genomen ben ik een vrouw van weinig woorden. Zo strikt als ‘strikt genomen’ zijn kan verstrengel ik mijn stilte in ons hooggebed van strelingen,…
Aan de man met de tulband Dek me toe met je zonsonderganghuid, pantser me voor de nacht met je fluwelen schild van mensenvacht en sproetenvlies,…
Het is niet de eerste keer dat ik in mijn schrijfsels voor deze blog aanhaal dat ik best een laatbloeier ben, en dat de dingen…
Schel kraste de smaak van bloed zich een weg van mijn lippen naar mijn tong. Zuur als een zwavelstokje, nee, bitterzoet. Of hoe omschrijf je…
Iemand had chips gegeten die ochtend, dat stond vast. Vergast door kindergeur en de stagnerende intelligentie van mijn leeftijdsgenoten, probeer ik me zo goed als…
Mevrouw Giestema was die ochtend niet in haar nopjes. Baptiste had zijn poot naast de kattenbak geheven, een teken aan de wand voor de blindheid…